Page 150 - Sholom_Aleyhem_Макет 1
P. 150
Şolom Aleyxem
bilmәk olar? Birdәn güvәc davam gәtirmәdi, parça-parça oldu,
onda necә? Mәsәlә şorbada deyil. Әlbәttә, şorbaya heyfim gәlir.
Bәs axşam Davidimә nә verәcәyәm? Hәr halda, bir şey fikirlәşәrәm!
Dünәn kәsilmiş qazları gәtirib tәmizlәmişәm, içalatı, başları vә
çinәdanları qalıb, bir şey bişirәrәm. Amma nәdә? Doğrudur,
әvvәllәr üç әt güvәcim vardı, ancaq bu lәnәtә gәlmiş Qnesya
mәndәn tәptәzә güvәc alıb әvәzindә sınığını verdi. Soruşuram:
“Bu güvәc kimindir?” Deyir: “Necә yәni kimin? Sizin!” Yenә
xәbәr alıram: “Necә yәni mәnim? Sizә salamatını vermişdim, bu
isә sınıqdır”. Narazılığını bildirir: “Çığır-bağır salmayın, uşaqlar
qorxar! Birincisi, sizә salamat güvәc qaytarmışam, ikincisi, sizdәn
sınıq güvәc almışdım, üçüncüsü, sizdәn heç bir güvәc almamışam,
özümdә nә qәdәr desәn, var. Vә mәndәn әl çәkin!” Görürsünüz
dә bu hәyasızı!
Söhbәt nәdәn gedirdi? Hә, güvәc mәtbәxdә hәmişә işә
yarayır... Demәli, cәmi iki salamat vә bir sınıq güvәcim qaldı,
belә hesab etmәk olar ki, iki güvәc. Bәyәm kasıba iki güvәc bәs
edәr? Bir dәfә bazardan diri toyuqları zәnbilә doldurub gәtirmişdim,
birdәn pişik onları hürkütdü. Soruşa bilәrsiniz: pişik haradan
peyda oldu? Bu dәcәllәr bir pişik balası görәn kimi evә gәtirib
oynadır, zavallı heyvana әziyyәt verirlәr. “Yazıqdır axı, buraxın
getsin”, – mәnim Davidim onlardan xahiş edir. Amma avaraların
dünya vecinә deyil. Pişiyin quyruğuna nәsә bağlayıblar, heyvan
çırpınır, atılıb-düşür, qaçmaq istәyir. Toyuqlar hürkür, biri açılıb
çırpınır, uçub lәmәyә qalxır vә – tap! – güvәc yerә dәyir! Bәxtә
bax! Sınıq güvәc heç vaxt yerә düşmәz, belә iş ancaq salamat
güvәcin başına gәlә bilәr. Hәmişә belә olur!
Sәbәbini bilәn var? Mәsәlәn, iki adam gәlir, biri – anasının
sevimli balası, göydәki günәş kimi tәk, yeganәdir, digәri isә...
Reb! Rәhm elә, Allah! Reb, sizә nә oldu? Reb, arvadınız hanı?
Harada qaldı? Bura, bura, tez gәlin! Bizim rebin vәziyyәti pisdir!
Huşunu itirir! Su! Su!
150