Page 146 - Sholom_Aleyhem_Макет 1
P. 146

Şolom Aleyxem

            övladımın şad gününü görә bildim, balamın on üç yaşı tamam
            oldu, hәddi-büluğa çatdı. Elә bilmәyin ki, bununla hәr şey bitdi.
            Qulaq asın, danışım.
                Bir qış axşamı oğlum mәktәbdәn qayıdanda görür ki, ağ
            kәfәnә bürünmüş kabus әllәrini yellәdәrәk küçә boyunca qaçır.
            Yazıq uşaq qorxmasın, neylәsin? Yerindә donub-qalır, huşunu
            itirib qarın üstünә yıxılır. Kim bilir, orada nә qәdәr qalır, nәhayәt,
            tapıb evә gәtirirlәr. Uzun müddәt xәstә yatdı, anası ölmüş, düz
            altı hәftә qızdırdı, sayıqladı! Möcüzәdir, vallah, bütün bu әzablara
            necә tab gәtirdim – bilmirәm. Әlimdәn gәlәni elәdim: sinaqoqda
            dua etdim, adının üstünә bir ad da (Xaim-David-Girş) qoydum
            ki, çox yaşasın, Әzrail onu tanımasın. Göz yaşım qurumurdu –
            hey ağlayırdım. Rәhmli  Allaha dua edib deyirdim: “Mәni
            cәzalandır, amma oğlumu әlimdәn alma”. Allah dualarımı eşitdi,
            uşaq sağalmağa başladı.
                Bir gün mәnә deyir: “Ana, atamdan sәnә salam gәtirmişәm,
            onu gördüm, yanıma gәlmişdi”. Bunu eşidәndә içimdә nәsә
            qırıldı, ürәyim әsdi... “Qoy atan oralarda dolaşsın. Bu, o demәkdir
            ki, çox yaşayacaqsan”, – deyirәm, ürәyim isә sürәtlә döyünür...
            Sonra bildim ki, ağ kәfәnә bürünüb әllәrini oynadan kabus kim
            imiş. Başıbatmış Line, bizim sudaşıyan Lineni deyirәm. Özünә
            kürk alıb, tәrslikdәn dә, rәngi ağ, şaxtalı havada qızışmaq üçün
            әllәrini yellәdә-yellәdә qaçırmış lәnәtә gәlmiş! Harada görünüb
            ki, qışda ağ kürk geyinәsәn?
                Söhbәt nәdәn gedirdi? Hә, cansağlığından... Bәli, cansağlığı –
            başlıca mәsәlәdir! Bizim hәkim dә belә hesab edir vә tapşırır ki,
            uşağa qulluq göstәrim. Deyir, hәr gün bir toyuğun, heç olmasa,
            dörddәbirindәn ona şorba bişirin, әgәr imkanınız varsa, süd
            içirdin, şokolad verin. “Әgәr imkanınız varsa” nә demәkdir?
            Mәgәr Davidimdәn nәyisә әsirgәyә bilәrәm? İmkanın bura nә
            dәxli? Mәsәlәn, desәlәr ki, “Yenta, get yer qaz, odun yar, su daşı,
            palçıq tut”, – Davidimin xәtrinә, gecә dә çağırsalar, dәhşәtli
            şaxta olsa da, boyun qaçırmaram. Mәsәlәn, uşaq bu yay hansısa
            kitabları oxumaq istәyirdi – bilirsiniz ki, mәn varlıların evlәrinә
            gedib tәmizlik işlәri görürәm – xahiş edir ki, bu kitabları tapıb




             146
   141   142   143   144   145   146   147   148   149   150   151