Page 119 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Yetmiş beş min

– Hardan tapım? Mәndә pul nә gәzir?
– Bәhanә lazım deyil! Necә yәni hardan tapım? İki yüz rubl!
Özü dә tәcili!
– Qәribә adamsan! – rahib deyir. – Sәnә deyirәm, pulum
yoxdur, başa düşmürsәn. Biletim var, istәsәn, onu borc verә
bilәrәm, apar girov qoy, pul götür...
Başa düşürsünüz? Bax bu, hәmin biletdir! Yetmiş beş min
udan bilet! Rahib belә deyir, gәl indi ona inanma! Bilet udan
kimi rahib dәrhal qardaşımın yanına gәlib deyir:
– Allaha şükürlәr olsun, bilet böyük pul udub...
– Bәli, – qardaşım cavab verir, – udub...
– Bәs indi necә olacaq? – rahib soruşur.
– Necә olmalıdır ki? – qardaşım xәbәr alır...
Zarafat bir yana, başlayırlar mәsәlәni xırdalamağa, o, bir
söz, bu, bir söz, birinin söylәdiyi digәrinin boğazından keçmir.
Mәsәlә burasındadır ki, ortada heç bir qәbz-filan yoxdur!
Qardaşımın әlindә bilet var, bәs rahibin? Başağrısından başqa
heç nә!.. Nә isә, rahib qardaşımdan bir neçә min rubl pul istәyir.
Qardaşımda ağıl nә gәzir? Ay sәfeh, ona bir neçә min ver, ağzı
yumulsun, әl çәksin yaxandan! Qardaşım da tәrsin yekәsidir,
dediyindәn dönmür: “Ona niyә pul vermәliyәm? Bilet mәnimdir!
Özüm pul verib almışam!..”
Bizim yәhudilәr, Allah onlara uzun ömür versin, işә
qarışmasaydılar, bәlkә dә, mәsәlәni yoluna qoymaq olardı!
Qardaşımın yaşadığı yer dә qәribә mәkandır, bәlkә, eşitmisiniz,
Pişi-Yabeda! Adından da görünür, fırıldaqçılar, möhtәkirlәr vә
donos yazanlarla doludur, görüm onları cәhәnnәm odunda
yansınlar! Gedib rahibi başa salırlar ki, bu işdәn pul iyi gәlir,
yәni babat qazanmaq olar. Üstәlik, mәslәhәt verib yol göstәrirlәr
ki, vaxt itirmәdәn şәhәrә getsin, prokurora әrizә yazsın: filan-
filan hadisә baş verib, yәhudilәr ona fırıldaq gәlib, aldadıb biletini
әlindәn alıblar, bilet dә yetmiş beş min rubl udub, indi dә bileti
qaytarmaq istәmirlәr... Başa düşürsünüz? Siz rahibi nә bilmisiniz,
tәnbәllik elәmәyib üz tutur şәhәrә, hara lazımdırsa, müraciәt

119