Page 115 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Yetmiş beş min

Birnbaum ayağa qalxıb qonşu otağın qapısına yaxınlaşır,
parça arakәsmәni aralayıb Feygeleni yanına çağırır.
– Pan! – ona müraciәt edirәm. – Feygeleni niyә çağırdığınızı
bilirәm. Ona deyәcәksiniz ki, xidmәtçini qәzet almağa göndәrsin...
Bu gün mayın ikisidir vә siz tiraja baxmaq istәyirsiniz ki, bilet
udub, ya yox? Narahat olmağa dәymәz! Sizә bildirim ki, biletim
Allahın kömәyi ilә böyük pul udub!
Birnbaumun rәngi ağardı, sonra üzünün dәrisi qızardı.
– Ciddi sözünüzdür? – soruşur. – Allah kömәyiniz olsun! Nә
qәdәr udub?
– Bәxtim gәtirib, – cavab verirәm, – mәblәğ böyükdür. Allah
hamıya qismәt elәsin! Elә ona görә dә qәbz almaq istәyirәm.
İndi başa düşdünüz?
– Allah sizә yar olsun! Başınızdan o qәdәr pul töksün ki,
qoymağa yer tapmayasınız! İnanın, sәmimi deyirәm. Amma
maraq xәtrinә bilmәk istәrdim, uduş nә qәdәrdir? Söylәmәyә
qorxursunuz?
– Pan Birnbaum! – deyirәm. – Artıq söz-söhbәt nәyә lazım?
Yetmiş beş min udub, bilet dә sizdәdir. Faizlәri ödәdim, borcumu
verdim, zәhmәt olmasa, biletimi qaytarın! Deyirsiniz ki, bilet
evdә yox, bankdadır. Onda mәnә qәbz verin, mәsәlә bitsin!
Birnbaumun gözlәri kәllәsinә çıxdı, sifәti işıldadı. Görürәm
ki, sevincdәn özünü itirib. Onu kәnara çәkirәm, әlindәn tutub
deyirәm:
– Әziz dost! Mәnә vә özünüzә rәhm edin, deyin, nә istәyirsiniz?
Razılığa gәlәrik. Mәnә әzab vermәyin, onsuz da, taqәtim qalmayıb.
Nә qәdәr istәdiyinizi deyin, bilet üçün qәbz verin, gedim. Onsuz
da, kağızı almadan burdan gedәn deyilәm, çünki söhbәt yetmiş
beş min rubldan gedir!
– Sizә sözüm budur, – cavab verir, gözlәri isә od püskürür. –
Gәlin xalqın mühakimәsinә buraxaq: adamlar nә qәrar versә, elә
dә olsun!
– Adamların bura nә dәxli? – deyirәm. – Bәyәm ağılda
bizdәn üstündürlәr? Qulaq asın, Birnbaum, Allah eşqinә, deyin,

115