Page 112 - Sholom_Aleyhem_Макет 1

Şolom Aleyxem

– Soyuq... yәni qaynar içә bilmirәm. Xoşum gәlir ki, çay
yerdәmi alsın, qaynar... yәni soyusun, әvvәl lap isti olsun, sonra
da yavaş-yavaş soyusun...
– Reb Yankev-İosl, nәsә yaman dalğınsınız! – qadın bildirir. –
Elә fikirlisiniz ki, nә danışdığınızı da bilmirsiniz. Yәni kisәlәrin
oğurlanması sizә belә tәsir edib? Qәm yemәyin, Allahın kömәyi
ilә bir gün tapılar. Eşitmişәm, izinә düşüblәr... Aha, kişi yerindә
qurcuxur, deyәsәn, oyanıb. Budur, özü dә gәldi!
Birnbaum yataq otağından çıxır, yuxulu gözlәrini ovuşdurub
altdan-altdan mәni süzür.
– Nә var, nә yox, reb Yankev-İosl?
Ağlıma gәlәn ilk fikir: Bilir? Yoxsa xәbәrsizdir? Mәncә,
bilmir. Bәlkә, xәbәr tutub?
– Allah deyib durmuşuq, – cavab verirәm. – Yәqin, kisәlәrlә
bağlı başıma gәlәn müsibәti eşitmisiniz?
– Әşi, bu, köhnә söhbәtdir, tәzәlәmәk vaxtı çoxdan çatıb.
Feygele, ordan mürәbbә gәtir... Yuxudan sonra ağzım zәhәr
dadır! – Birnbaum arvadına sәslәnib üzünü turşudur.
“Hә... Әgәr könlünә mürәbbә düşübsә, demәli, mәsәlәdәn
xәbәrdar deyil...” – düşünüb sәfeh-sәfeh şeylәr barәdә danışmağa
başlayıram. Amma hiss edirәm ki, söhbәt alınmır. Qarnım
quruldayır, boğazım quruyub, taqәtdәn düşmüşәm, başım gicәllәnir,
sanki indicә yerә yıxılıb bağıracağam: “Mәnә rәhminiz gәlsin!
Kömәk edin! Yetmiş beş min!” Başa düşürsünüz, ya yox? Nәhayәt,
deyәsәn, Allahın mәnә rәhmi gәldi, faiz söhbәtini ortaya atdım.
– Pan Birnbaum, bir qәdәr faiz ödәyә bilәrәmmi? Yәni sizә
çatacaq faizlәri vermәk istәyirәm.
– Etirazım yoxdur! Çox yaxşı fikirdir! – mürәbbәdәn bir
qaşıq ağzına qoyur.
– Nә qәdәr ödәmәliyәm?
– Miqdarını öyrәnmәk istәyirsiniz, yoxsa pulu ödәyәcәksiniz?
– Yox, – deyirәm, – nağd pul ödәmәyi düşünürәm.
– Feygele, dәftәri bәri ver...
Bu sözlәri eşidәn kimi sanki dirildim: bu zavallının heç
nәdәn xәbәri yoxdur!

112