Page 404 - Sela
P. 404
İLO XOSE SELA
Düşündüklәri kimi dә elәdilәr; saat beşi vuranda ailәliklә
şәnliyә yollandılar. İrәlidә ailә başçısı vә böyük uşaqlardan
ikisi – artıq yekә oğlan Luis vә yanağını arı dişlәyәn
Enkarnita; onların arxasınca Xose Mariya vә Laurentinonun
әlindәn tutan donna Adela gedirdi; cәrgәni Adelitanı
qucağında tutmuş donna Enkarnasyon tamamlayırdı.
Dәstәnin başı ilә quyruğu arasındakı mәsafә әvvәlcә vur-
tut bir neçә addım idi, ancaq tәdricәn bu mәsafә böyüdü,
axırda ailә, az qala, bir kilometr mәsafәyә sәpәlәndi; qoşunu
dağlara aparanda buna görә çavuşların qanı qaralır: әsgәrlәri
bütün yola sәpәlәnirlәr.
Xeyli ağır olan qәlyanaltı qoyulmuş sәbәti Luis әn kiçik
bacısının balaca arabasında aparırdı. Xidmәtçilәr Niko vә
Esturelyonu gәtirmәmişdilәr, çünki sözün düzü, onlar
ancaq mane olur, burunlarını hara gәldi soxurdular.
Yolda ciddi hadisә baş vermәdi: oğlanlardan biri su
içmәk istәyib, alnından çırtma aldı, çünki heç harada su
yox idi; o biri oğlan bayıra çıxmaq istәdi, üstünә qışqırdılar –
zәhmәt çәkib evdә elәyәydi; üçüncü yorğunluqdan
şikayәtlәndi, onu da acıladılar ki, dağ havası müftә deyil
ki. Əslindә, elә bir hadisә olmadı.
Öz sürüsündәn aralıda daşın üstündә oturmuş hansısa
çobanı nәzәrә almasaq, yolda әvvәl-әvvәl heç kim gözә
dәymirdi, ancaq şәnlik yerinә yaxınlaşdıqca dilәnçilәr,
başqa yollarla gәlmiş ziyarәtçilәr, xırdavat qutusunu çiyninә
salıb hәr cür şey satan tәkgöz, saqqallı sәyyar satıcılar,
jandarmlar, günәşin batmasını gözlәyәn sevgililәr, sincab
ovlamağa gәldiklәrini deyәn on dörd-on beş yeniyetmә vә
dәstә-dәstә toplaşıb qәşәng sәslә asturianalar, xotlar vә
fandanqolar oxuyan әsgәrlәr gözә dәymәyә başladılar.
Ailә başçısı, Luis vә üzünün şişi çәkilmәyә başlayan
Enkarnita ilә şәnlik yerinә beş yüz metr qalmış, qalanları
gözlәmәk üçün oturub dinclәrini aldılar. Artıq şam meşәsinә
girmişdilәr; şam ağaclarının kölgәsi günün altından daha
bürkülü vә isti idi. Ailә başçısı evdәn çıxan kimi pencәyini
404
Düşündüklәri kimi dә elәdilәr; saat beşi vuranda ailәliklә
şәnliyә yollandılar. İrәlidә ailә başçısı vә böyük uşaqlardan
ikisi – artıq yekә oğlan Luis vә yanağını arı dişlәyәn
Enkarnita; onların arxasınca Xose Mariya vә Laurentinonun
әlindәn tutan donna Adela gedirdi; cәrgәni Adelitanı
qucağında tutmuş donna Enkarnasyon tamamlayırdı.
Dәstәnin başı ilә quyruğu arasındakı mәsafә әvvәlcә vur-
tut bir neçә addım idi, ancaq tәdricәn bu mәsafә böyüdü,
axırda ailә, az qala, bir kilometr mәsafәyә sәpәlәndi; qoşunu
dağlara aparanda buna görә çavuşların qanı qaralır: әsgәrlәri
bütün yola sәpәlәnirlәr.
Xeyli ağır olan qәlyanaltı qoyulmuş sәbәti Luis әn kiçik
bacısının balaca arabasında aparırdı. Xidmәtçilәr Niko vә
Esturelyonu gәtirmәmişdilәr, çünki sözün düzü, onlar
ancaq mane olur, burunlarını hara gәldi soxurdular.
Yolda ciddi hadisә baş vermәdi: oğlanlardan biri su
içmәk istәyib, alnından çırtma aldı, çünki heç harada su
yox idi; o biri oğlan bayıra çıxmaq istәdi, üstünә qışqırdılar –
zәhmәt çәkib evdә elәyәydi; üçüncü yorğunluqdan
şikayәtlәndi, onu da acıladılar ki, dağ havası müftә deyil
ki. Əslindә, elә bir hadisә olmadı.
Öz sürüsündәn aralıda daşın üstündә oturmuş hansısa
çobanı nәzәrә almasaq, yolda әvvәl-әvvәl heç kim gözә
dәymirdi, ancaq şәnlik yerinә yaxınlaşdıqca dilәnçilәr,
başqa yollarla gәlmiş ziyarәtçilәr, xırdavat qutusunu çiyninә
salıb hәr cür şey satan tәkgöz, saqqallı sәyyar satıcılar,
jandarmlar, günәşin batmasını gözlәyәn sevgililәr, sincab
ovlamağa gәldiklәrini deyәn on dörd-on beş yeniyetmә vә
dәstә-dәstә toplaşıb qәşәng sәslә asturianalar, xotlar vә
fandanqolar oxuyan әsgәrlәr gözә dәymәyә başladılar.
Ailә başçısı, Luis vә üzünün şişi çәkilmәyә başlayan
Enkarnita ilә şәnlik yerinә beş yüz metr qalmış, qalanları
gözlәmәk üçün oturub dinclәrini aldılar. Artıq şam meşәsinә
girmişdilәr; şam ağaclarının kölgәsi günün altından daha
bürkülü vә isti idi. Ailә başçısı evdәn çıxan kimi pencәyini
404
