Page 394 - Sela
P. 394
İLO XOSE SELA
düşündüyündәn, kart oynayanda elә bıçaq zәrbәsi almışdı,
az qalmışdı, o dünyaya getsin; Caga na tendanın
xoşbәxtliyindәn, kataloniyalı zirәk çıxıb, vaxtında sağalmışdı,
yoxsa Madureyra hәlә hәbsxanada bitlәri yemlәyirdi.
Nәhayәt, Madureyra ilә Serafin dostlaşdılar, çünki,
әslindә, bir bezin qırağıydılar, bir axşam isә kartda bir-
birlәrinin fırıldağını görәndә, ifşa olunmaq qorxusu onların
dostluğunu lap möhkәmlәndirmişdi.
Hәmin gündәn aralarında sözsüz razılıq yaranmışdı,
özlәrini cinayәt yoldaşı hiss elәmiş vә bir-birlәrinә güvәn-
mәyә başlamışdılar.
Madureyra düşündüyü işdәn Serafini hali elәyirdi,
Serafin dә razılığını verәndәn sonra birlikdә qәnimәt dalınca
gedirdilәr. Poçtalyon Telma Varela pul köçürmәsinә görә
ödәyәcәyi altmış pesetindәn olmuşdu, soyğunçular marşrut
avtobusunun bәlәdçisini möhkәm zәrbәylә yerә yıxmışdılar,
çünki yola gәlmәyib, idarәyә apardığı yüz on peseti xoşluqla
onlara vermәk istәmәmişdi.
Serafin Madureyranın istedadına, mәharәtinә heyran
olmuşdu vә nә poçtalyon, nә konduktor soyğunçuları
tanımadığından, başqalarının hesabına kef sürәcәklәri
xәyalıyla sevinirdi.
Onlar qәnimәti yarı bölürdülәr – bu mәsәlәdә Madureyra
әdalәt tәrәfdarıydı – vә azdan-çoxdan pul gәtirәn xırda-
xuruş işlәr aşırırdılar.
Di gәl, şöhrәtpәrәst Madureyra daha böyük işlәrә can
atırdı vә hәmişә Serafini hәvәslәndirirdi ki, elә zәrbә
vursunlar, ikisi dә dәrhal varlansın: donna Perfektanı vә
donna Diqnanı soysunlar, çünki deyilәnә görә, qarılar evdә
qızıl pul vә daş-qaşla әmәlli-başlı dövlәt saxlayırdılar.
Hәr axşam qonaq getdiyi, onun şәxsindә cin-şәyatindәn
qorunduqlarını düşünәn qarıları soymaq Serafinin ürәyincә
deyildi, – onda hәlә vicdan deyilәn şeydәn nәsә qalmışdı.
Ancaq Caga na tenda inadkar oğlanıydı, onu polisә
verәcәyiylә hәdәlәyib qorxutmağı bacardı; Serafin dә
394
düşündüyündәn, kart oynayanda elә bıçaq zәrbәsi almışdı,
az qalmışdı, o dünyaya getsin; Caga na tendanın
xoşbәxtliyindәn, kataloniyalı zirәk çıxıb, vaxtında sağalmışdı,
yoxsa Madureyra hәlә hәbsxanada bitlәri yemlәyirdi.
Nәhayәt, Madureyra ilә Serafin dostlaşdılar, çünki,
әslindә, bir bezin qırağıydılar, bir axşam isә kartda bir-
birlәrinin fırıldağını görәndә, ifşa olunmaq qorxusu onların
dostluğunu lap möhkәmlәndirmişdi.
Hәmin gündәn aralarında sözsüz razılıq yaranmışdı,
özlәrini cinayәt yoldaşı hiss elәmiş vә bir-birlәrinә güvәn-
mәyә başlamışdılar.
Madureyra düşündüyü işdәn Serafini hali elәyirdi,
Serafin dә razılığını verәndәn sonra birlikdә qәnimәt dalınca
gedirdilәr. Poçtalyon Telma Varela pul köçürmәsinә görә
ödәyәcәyi altmış pesetindәn olmuşdu, soyğunçular marşrut
avtobusunun bәlәdçisini möhkәm zәrbәylә yerә yıxmışdılar,
çünki yola gәlmәyib, idarәyә apardığı yüz on peseti xoşluqla
onlara vermәk istәmәmişdi.
Serafin Madureyranın istedadına, mәharәtinә heyran
olmuşdu vә nә poçtalyon, nә konduktor soyğunçuları
tanımadığından, başqalarının hesabına kef sürәcәklәri
xәyalıyla sevinirdi.
Onlar qәnimәti yarı bölürdülәr – bu mәsәlәdә Madureyra
әdalәt tәrәfdarıydı – vә azdan-çoxdan pul gәtirәn xırda-
xuruş işlәr aşırırdılar.
Di gәl, şöhrәtpәrәst Madureyra daha böyük işlәrә can
atırdı vә hәmişә Serafini hәvәslәndirirdi ki, elә zәrbә
vursunlar, ikisi dә dәrhal varlansın: donna Perfektanı vә
donna Diqnanı soysunlar, çünki deyilәnә görә, qarılar evdә
qızıl pul vә daş-qaşla әmәlli-başlı dövlәt saxlayırdılar.
Hәr axşam qonaq getdiyi, onun şәxsindә cin-şәyatindәn
qorunduqlarını düşünәn qarıları soymaq Serafinin ürәyincә
deyildi, – onda hәlә vicdan deyilәn şeydәn nәsә qalmışdı.
Ancaq Caga na tenda inadkar oğlanıydı, onu polisә
verәcәyiylә hәdәlәyib qorxutmağı bacardı; Serafin dә
394