Page 392 - Sela
P. 392
İLO XOSE SELA
görüşünә getdi. Qarılar onu çox mehribancasına qarşıladılar,
insanın әsl vәzifәsindәn, şeytanla mübarizә haqqında moizә
oxudular; bu şeytan hәr addımda insanı mәhv elәmәk
istәyirdi, nümunә üçün heç uzağa getmәk lazım deyildi,
bir neçә gün әvvәl onları artırmada pusmuşdu.
Gәnc ürәyinin dәrinliyindә onlarla әylәnmişdi (gül-
mәkdәn özünü zorla saxlamışdı), çünki bu әhvalatı artıq
atasından eşitmişdi, ancaq yalandan dәrdlәrinә şәrik
olduğunu göstәrib, lazım olduğu qәdәr yanlarında oturub,
qarıların әlini öpәrәk, onların dediyi kimi, alicәnab
davranışının mükafatı olaraq cibindә peset sevinә-sevinә
çıxıb getmişdi. Dolores ona qapını açanda bir az utancaq
görünürdü, ola bilsin, belә qanacaqlı oğlanın atasının üstünә
su tökdüyünә görә peşman olmuşdu.
İlk vaxtlar seminariya Serafinin xoşuna gәldi, hәtta
fikirlәşdi ki, yәqin, әslindә, qabiliyyәti buna imiş. Ancaq
sonra darıxdı, günlәr keçmәk bilmirdi, alıcılarla mırt
vurmaqdan ötrü, hәtta don Elaydan – Şeytandan ötrü
darıxırdı. Xiffәt elәmәyә, saralıb-solmağa, arıqlamağa
başladı, latın dilinә, ilahiyyata marağı itdi.
Koridorlarda gәzişib necәsә vaxtını öldürmәyә çalışır,
ya siniflәrdә, kilsәdә mürgülәyirdi vә yalnız üç ildәn sonra
әldә edәcәyi azadlıq üçün hәr şeydәn keçәrdi.
Atası әmәlli-başlı içkiyә qurşanmışdı, qırmızı burnuyla,
çәnәsindәki sızanaqlarla, başındakı dәrdli fikirlәrlә әsl
әyyaşa çevrilmişdi. O da donna Basilisanın bacılarının
görüşünә getmişdi; qarılar sevimli mövzularından söhbәt
salmışdılar – insan nәslinin düşmәni onları artırmada necә
gözlәmişdi – o isә bәli-bәli deyirdi, intәhası, hәqiqәti bilәn
Dolores söhbәtә qarışsa, işlәri korlayardı. Sonra dәfәlәrlә
onlara baş çәkib, şeytandan qorunmaq barәdә mәslәhәt
verәrәk qarılardan pul qoparırdı vә axırda onları elә
dolaşdırdı ki, pul kisәlәrinә әl salmaq, hәr ay komissarın
cәdvәlinә qol çәkmәkdәn onun üçün daha asan oldu.
Vaxt isә heç nәyi dәyişdirmәdәn öz axarıyla keçib
392
görüşünә getdi. Qarılar onu çox mehribancasına qarşıladılar,
insanın әsl vәzifәsindәn, şeytanla mübarizә haqqında moizә
oxudular; bu şeytan hәr addımda insanı mәhv elәmәk
istәyirdi, nümunә üçün heç uzağa getmәk lazım deyildi,
bir neçә gün әvvәl onları artırmada pusmuşdu.
Gәnc ürәyinin dәrinliyindә onlarla әylәnmişdi (gül-
mәkdәn özünü zorla saxlamışdı), çünki bu әhvalatı artıq
atasından eşitmişdi, ancaq yalandan dәrdlәrinә şәrik
olduğunu göstәrib, lazım olduğu qәdәr yanlarında oturub,
qarıların әlini öpәrәk, onların dediyi kimi, alicәnab
davranışının mükafatı olaraq cibindә peset sevinә-sevinә
çıxıb getmişdi. Dolores ona qapını açanda bir az utancaq
görünürdü, ola bilsin, belә qanacaqlı oğlanın atasının üstünә
su tökdüyünә görә peşman olmuşdu.
İlk vaxtlar seminariya Serafinin xoşuna gәldi, hәtta
fikirlәşdi ki, yәqin, әslindә, qabiliyyәti buna imiş. Ancaq
sonra darıxdı, günlәr keçmәk bilmirdi, alıcılarla mırt
vurmaqdan ötrü, hәtta don Elaydan – Şeytandan ötrü
darıxırdı. Xiffәt elәmәyә, saralıb-solmağa, arıqlamağa
başladı, latın dilinә, ilahiyyata marağı itdi.
Koridorlarda gәzişib necәsә vaxtını öldürmәyә çalışır,
ya siniflәrdә, kilsәdә mürgülәyirdi vә yalnız üç ildәn sonra
әldә edәcәyi azadlıq üçün hәr şeydәn keçәrdi.
Atası әmәlli-başlı içkiyә qurşanmışdı, qırmızı burnuyla,
çәnәsindәki sızanaqlarla, başındakı dәrdli fikirlәrlә әsl
әyyaşa çevrilmişdi. O da donna Basilisanın bacılarının
görüşünә getmişdi; qarılar sevimli mövzularından söhbәt
salmışdılar – insan nәslinin düşmәni onları artırmada necә
gözlәmişdi – o isә bәli-bәli deyirdi, intәhası, hәqiqәti bilәn
Dolores söhbәtә qarışsa, işlәri korlayardı. Sonra dәfәlәrlә
onlara baş çәkib, şeytandan qorunmaq barәdә mәslәhәt
verәrәk qarılardan pul qoparırdı vә axırda onları elә
dolaşdırdı ki, pul kisәlәrinә әl salmaq, hәr ay komissarın
cәdvәlinә qol çәkmәkdәn onun üçün daha asan oldu.
Vaxt isә heç nәyi dәyişdirmәdәn öz axarıyla keçib
392