Page 329 - Sela
P. 329
İki ölü üçün mazurka

Senyorita Ramona Kleto dayıya dedi:
– Remedios deyir ki, kişi yoxdu, amma Sekundina yaxşı
tәmizlәyir, o, sabah tezdәn gәlә bilәr.
– Yaxşı, qoy tez yox, saat on ikidә gәlsin.
Senyorita Ramonanın anası Asneyros çayında boğulub,
bәzilәri nohurda boğulur, senyorita Ramonanın anası
hörmәtli vә zәrif, hәmişә özünә ölüm arzulayan qadınlardan
biriydi.
– Yadımdadı, Bekkerin şeirlәri onun çox xoşuna gәlirdi.
– Tәәccüblü deyil.
Kleto dayının evindә hәr şey başlı-başına buraxılıb, su
kәmәri dağılıb, şüşәlәrin, demәk olar, hamısı sınıb, onların
yerinә faner, ya tәnәkә vurulub, bir stulun oturacağı da
qalmayıb, işıq yox, telefon xәtti kәsilib, hörümçәk toru hәr
tәrәfi bürüyüb, Vespora adlı it ulaya-ulaya gәbәrib, Vespora
iki ölümü – Xesusa xalanın vә öz ölümünü hiss elәyәndә
ulamışdı, Sekundino yeşiklәri, kağızları, hәmçinin gödәkcә
vә tuflilәri, әn azı, on metr müşәmbәni üst-üstә qalaqlayıb
dediklәri vaxtda yandırdı; kimsә mövhumatçıdı, kimsә
yox, adamına baxır, kimsә möcüzәyә vә möcüzәli bulaqlara
inanır, kimsә yox, görünür, savaddan asılıdı, saqqallı
Susellus, buynuzlu Sernunno kimi qәşәng, elmli müqәddәslәr
var, nadan vә qanacaqsızları da var, hәtta adlarını çәkmәklә
özünü bәlaya salırsan, cahillik bizi bürüyüb, ondan yaxamızı
qurtara bilmirik; Robin Lebosan dünәn axşam senyorita
Ramonaya dedi:
– Bu nadanlıq dumanı mәnә çox pis tәsir elәyir, Monça,
çarәsini dә bilmirәm.
– Mәn dә bilmirәm, Robin, ümid elәyәk ki, bizә xәtәr
yetirmәdәn ötüb-keçәcәk.
Kasandulfların Raymundosu üzünü qırxanda “Saf ürәyi”
zümzümә elәyir: “Ötsә dә, keçsә dә illәr, saf ürәyin mәni
mәftun eylәr”.
– Başqa mahnı bilmirsәn?

329
   324   325   326   327   328   329   330   331   332   333   334