Page 325 - Sela
P. 325
İki ölü üçün mazurka
dәyәrlәrdәn dualar oxumağa başladı, qoy әqrәblәr, quru
qurbağaları yaşasınlar, azalmasınlar, insanlar da hәmçinin
ev heyvanları, gәlinciklәr, siçovullar, ilbizlәr, eşşәkarıları
vә qoçaq heyvanlar, vaşaq da onlar kimi, vaşağa maral
canavarı da deyirlәr, o, ağacın çayın üstünә әyilәn budağında
– ölümlә sәrhәddә oturur, onu güllә ilә yox, yalnız müqәddәs
su ilә qovmaq olar.
– Niyә insan belә narahat, әsәbi mәxluqdu? Arxasında
şeytanmı dayanıb?
Robin Lebosan anasının bağışladığı dәniz balıqqulağını
kitabların arxasından tapanda çox sevindi, on ildi görmürdü,
qulağına tutursan, dәnizin uğultusu, hәm dә kor Qauden-
sionun mazurkasından parçalar eşidilir; Qaudensio hәmin
mazurkanı, demәk olar, heç vaxt çalmaq istәmir, qadağan
olunmuş mazurkadı, ya onun kimi bir şeydi.
– Bir oyun da oynayaq?
– Necә istәyirsәn.
Robin Lebosan artıq bir müddәtdi pis yatır, hәrdәn
gecә ikidә, üçdә oyanır, çox vaxt da sәhәri dirigözlü açır.
– Yatmazdan әvvәl niyә bir fincan cökә çayı içmirsәn?
– Hә, nәsә elәmәk lazımdı, yuxusuzluqdan pis şey
yoxdu.
Robin Lebosan gecә oyananda neft lampasını yandırır,
elektrik işığı ona ölgün vә zәif gәlir, Robin Lebosan
yazdıqlarını oxuyur, tәkrarları, düzgün, aydın olmayanları,
yaxşı sәslәnmәyәnlәri düzәldir, hansısa işarәlәri dәyişdirir,
burada vergül nöqtәli vergüldәn yaxşıdı, burada dırnaq
qoymağa ehtiyac yoxdu vә sairә. Robin Lebosan artıq hәr
şeyin öz mәnasını itirdiyini fikirlәşir, yazmaq yaşamaq
kimi bir şeydi, qәfil dayananda tәkan hiss elәyirsәn, az
qalır ürәyin yerindәn çıxsın, mәhv olursan, hәyat gözlәrindәn,
ağzından çıxır, bütün әhvalat bir nöqtәdә, nacinsin
öldürüldüyü yerdә qurtarır, bir daha Edqar Ponu xatırla,
bizim fikirlәrimiz gücsüz vә taqәtsizdi, xatirәlәrimiz sönük
325
dәyәrlәrdәn dualar oxumağa başladı, qoy әqrәblәr, quru
qurbağaları yaşasınlar, azalmasınlar, insanlar da hәmçinin
ev heyvanları, gәlinciklәr, siçovullar, ilbizlәr, eşşәkarıları
vә qoçaq heyvanlar, vaşaq da onlar kimi, vaşağa maral
canavarı da deyirlәr, o, ağacın çayın üstünә әyilәn budağında
– ölümlә sәrhәddә oturur, onu güllә ilә yox, yalnız müqәddәs
su ilә qovmaq olar.
– Niyә insan belә narahat, әsәbi mәxluqdu? Arxasında
şeytanmı dayanıb?
Robin Lebosan anasının bağışladığı dәniz balıqqulağını
kitabların arxasından tapanda çox sevindi, on ildi görmürdü,
qulağına tutursan, dәnizin uğultusu, hәm dә kor Qauden-
sionun mazurkasından parçalar eşidilir; Qaudensio hәmin
mazurkanı, demәk olar, heç vaxt çalmaq istәmir, qadağan
olunmuş mazurkadı, ya onun kimi bir şeydi.
– Bir oyun da oynayaq?
– Necә istәyirsәn.
Robin Lebosan artıq bir müddәtdi pis yatır, hәrdәn
gecә ikidә, üçdә oyanır, çox vaxt da sәhәri dirigözlü açır.
– Yatmazdan әvvәl niyә bir fincan cökә çayı içmirsәn?
– Hә, nәsә elәmәk lazımdı, yuxusuzluqdan pis şey
yoxdu.
Robin Lebosan gecә oyananda neft lampasını yandırır,
elektrik işığı ona ölgün vә zәif gәlir, Robin Lebosan
yazdıqlarını oxuyur, tәkrarları, düzgün, aydın olmayanları,
yaxşı sәslәnmәyәnlәri düzәldir, hansısa işarәlәri dәyişdirir,
burada vergül nöqtәli vergüldәn yaxşıdı, burada dırnaq
qoymağa ehtiyac yoxdu vә sairә. Robin Lebosan artıq hәr
şeyin öz mәnasını itirdiyini fikirlәşir, yazmaq yaşamaq
kimi bir şeydi, qәfil dayananda tәkan hiss elәyirsәn, az
qalır ürәyin yerindәn çıxsın, mәhv olursan, hәyat gözlәrindәn,
ağzından çıxır, bütün әhvalat bir nöqtәdә, nacinsin
öldürüldüyü yerdә qurtarır, bir daha Edqar Ponu xatırla,
bizim fikirlәrimiz gücsüz vә taqәtsizdi, xatirәlәrimiz sönük
325
