Page 327 - Sela
P. 327
İki ölü üçün mazurka

Kleto dayının vasvası olduğunu hamı bilir, xәstәlәnmәmәk
üçün әvvәlcәdәn tәdbirlәr görür, dezinfeksiyaya xeyli spirt
işlәdir, ancaq eyni zamanda zibilin içindә yaşayır, heç vaxt
alt paltarını dәyişmir, çirkdәn vә köhnәlikdәn süzülәndә
atır. Kleto dayının senyorita Ramonanın yanına bu gәlişi
çoxdan – Xesusa xala ölәndә, müharibә başlayandan az
sonra olmuşdu.

– Monçina, dәhşәtli vәziyyәtdi, hәll olunası problemlәrin
içindә itib-batırıq, Xesusanı harada dәfn elәyәk? Bizimkilәrin
hәrәsi artıq öz sәrdabәsindәdi, panteona iynә dә soxa
bilmәzsәn, yaxşı ki, biçarә Lourdesi Parisdә qoydum qalsın!
Tәsәvvür elәyirsәn, әgәr biçarә Lourdes Parisdә qalmasaydı
neylәyәrdik? İkinci problem – bayaq dedim axı hara baxırsan
problemdi, – Xesusanın cәnazәsini hardan götürәk? Emilita
zaldan götürülmәsini istәyir, Emilitanı yaxşı tanıyırsan,
hәrdәmxәyal olduğunu bilirsәn, elә olsa hәr şeyi tәmizlәmәk
lazım olacaq, çünki hәddәn artıq çirklidi, adamın ürәyi
bulanır, on beş ildi ora ayaq basılmayıb, divarlar, döşәmә,
heç nә yuyulmayıb, mebelin üstüylә siçovullar, qırxayaqlar
qaçışır, mәryәmqurdları tabloların arxasında özlәrinә yer
elәyib, Albarone çox rütubәtli yerdi.

– Kimәsә tapşırmaq olmaz?
– Olar, әlbәttә, olar, özüm mәşğul olaram, deyәrәm,
gәlib vestibüldәn hәr şeyi – yeşiklәri, kağızları, çox yer
tutanları çıxararlar. Hәr şeyi yandırmaq lazımdı, sonra
gәlib baxarsan.
– Yaxşı.
Ölüm – artıq adi hadisәyә çevrilib. Qәdim qәbilәlәr
ölümә nifrәt elәyirlәr, ölüm – adәtә dönüb; qadınlar dәfndәn
zövq alırlar, tapşırıqlar, mәslәhәtlәr verirlәr, qadınlar dәfndә
özlәrini rahat hiss elәyirlәr. Padre Santisteban ölümdәn
çox inamla danışır, sözüm yoxdu, bu onun peşәsidi,
Bibliyada deyilir ki, diri it ölü şirdәn yaxşıdı, doğru sözdü,
diri soxulcan gözәl qadının ölüsündәn yaxşıdı; әgәr canın

327
   322   323   324   325   326   327   328   329   330   331   332