Page 320 - Sela
P. 320
İLO XOSE SELA
yaxşı aparır, indiyә qәdәr onu kiminlәsә tutmayıblar, don
İsaak İqlesias Moureni Süzgәc çağırırlar, don İsaak Santa-
Mariya lya Madre kilsәsindә vә toya çağırılanda, başqa
yerlәrdә fisqarmon çalır, öz evindә don İsaak lirada gözәl,
melodik arpeciolar sәslәndirir, don İsaakın evindә papa X
Piyin qırmızı, qızılı, göy, әt rәngindә gipsdәn büstü nәzәrә
çarpan yerdә, küncdә, ispan bayrağının altındakı stolun
üstündә dayanıb durur.
– Qardaşım әsl artistdi, tәpәdәn-dırnağa artistdi, qabiliy-
yәtli musiqiçidi, mәncә, o, hisslәrinin çoxluğundan mavi
olub.
– Razılaşmaya bilmirәm, bәzәn elә dә olur.
Güman ki, dәyirmançı Lusio Mouronu da o biri ikisini
öldürәn qәtlә yetirib.
– Kim?
– Sus, axmaq! Bilmirsәn ki?
– Bağışlayın, unutdum.
Lusio Mouronun bir güllә kürәyinә, bir güllә dә başına
vurmuşdular, güllәlәyәndә şapkasında boton de oro –
qaymaqçiçәyi var imiş.
– Katuxa, yadındadı, o necә yaxşı adamdı?
– Bunu gör kimә deyirsәn!
Meymun İeremiya ilә mazaqlaşmağa başlayanda
Roziklerin heç on yaşı tamam olmamışdı.
– Nә olsun ki?
– Heç nә, ancaq hәr şeyi bilmәk lazımdı.
– Hә, bu da doğrudu.
– Bundan başqa, fikirlәr adamın başına qeyri-ixtiyari
gәlir. Rozikler özü üçün kәşf elәyәndә ki, meymunlar da
kişilәr kimidi, ancaq onların orası balacadı, çox mәmnun
olub.
– Mәn bu barәdә Monçaya demişdim, o, yәqin, artıq bi-
lirmiş.
320
yaxşı aparır, indiyә qәdәr onu kiminlәsә tutmayıblar, don
İsaak İqlesias Moureni Süzgәc çağırırlar, don İsaak Santa-
Mariya lya Madre kilsәsindә vә toya çağırılanda, başqa
yerlәrdә fisqarmon çalır, öz evindә don İsaak lirada gözәl,
melodik arpeciolar sәslәndirir, don İsaakın evindә papa X
Piyin qırmızı, qızılı, göy, әt rәngindә gipsdәn büstü nәzәrә
çarpan yerdә, küncdә, ispan bayrağının altındakı stolun
üstündә dayanıb durur.
– Qardaşım әsl artistdi, tәpәdәn-dırnağa artistdi, qabiliy-
yәtli musiqiçidi, mәncә, o, hisslәrinin çoxluğundan mavi
olub.
– Razılaşmaya bilmirәm, bәzәn elә dә olur.
Güman ki, dәyirmançı Lusio Mouronu da o biri ikisini
öldürәn qәtlә yetirib.
– Kim?
– Sus, axmaq! Bilmirsәn ki?
– Bağışlayın, unutdum.
Lusio Mouronun bir güllә kürәyinә, bir güllә dә başına
vurmuşdular, güllәlәyәndә şapkasında boton de oro –
qaymaqçiçәyi var imiş.
– Katuxa, yadındadı, o necә yaxşı adamdı?
– Bunu gör kimә deyirsәn!
Meymun İeremiya ilә mazaqlaşmağa başlayanda
Roziklerin heç on yaşı tamam olmamışdı.
– Nә olsun ki?
– Heç nә, ancaq hәr şeyi bilmәk lazımdı.
– Hә, bu da doğrudu.
– Bundan başqa, fikirlәr adamın başına qeyri-ixtiyari
gәlir. Rozikler özü üçün kәşf elәyәndә ki, meymunlar da
kişilәr kimidi, ancaq onların orası balacadı, çox mәmnun
olub.
– Mәn bu barәdә Monçaya demişdim, o, yәqin, artıq bi-
lirmiş.
320
