Page 26 - Sela

İLO XOSE SELA

nәslindәndi, qaydalara ciddi riayәt elәyirdi – onun bәdәninә
yağ sürtüb son mәnzilә hazırladılar. Xәstәliyin, adәtәn, öz
dönüşlәri olur, xәstәnin sanki bir az dirçәldiyi gündüzlәrin
arxasınca, xәstәnin sonunu gözlәdiyimiz gecә gәlirdi;
valideynlәrimin üzü gülmürdü vә hәmin kәdәrli günlәr
yalnız bir şeylә yadda qaldı: divarlarımız bir neçә ay
şapalaq sәsi eşitmәdi; qocalar bax bu qәdәr ruhdan
düşmüşdülәr!.. Qonşu arvadlar ona ot dәmlәyib içirtmәyi
tәklif elәyirdi, ancaq biz hamıdan çox senyora Enqrasiyaya
inanırdıq vә Rosarionun şәfa tapması üçün ona üz tutduq;
kim bilir nә içmәyi mәslәhәt gördü, ancaq vicdanla
hazırlanmışdı, yәqin, ona görә dә faydası oldu – sәhhәti
tәdricәn düzәlmәyә doğru getdi. Atalar demiş, pis adama
heç nә olmaz (Rosarioya pis demәk istәmirәm, ancaq yaxşı
olduğunu demәyә dә dilim gәlmәz), – Enqrasiyanın ot
çaylarından içirib, yalnız gözlәmәk qalırdı – sağlamlığıyla
birlikdә gözәlliyi vә coşqunluğu da yerinә qayıtdı.

Ancaq bacım sağalmağa, ata-anam sevinmәyә macal
tapmamış – qızları sarıdan narahatlıqdan başqa, onları
birlәşdirәn heç nә yox idi, – yenә pis yola düşdü: atamın
yığdığı pulu götürüb, fransızsayağı, salamsız-kәlamsız bu
dәfә Almendralexoya gedәrәk, “Yeni Madrid”ә düzәldi.
Əlbәttә, әn islaholunmaz yaramazın da ürәyindә hәmişә
yaxşı nәsә qalır, hәr halda, mәn belә hesab edirәm, ona
görә Rosario da bizi tamam-kamal unutmadı, hәrdәn ad
gününә, milad bayramına jiletdәn-zaddan yollayırdı – bizә
çox lazımıydı ki, yağlı yemәkdәn sonra onunla qurşaq
kimi belimizi çәkәk, ancaq orası da varıydı ki, mәşğul
olduğu işә görә bәzәnib-düzәnsә dә, var-dövlәt içindә
üzmürdü. Almendralexoda bir nәfәrә qoşuldu, hәmin adam
da onu mәhv elәdi; o vaxta qәdәr çoxdan mәhv olan
namusunu yox, namusunu itirәndәn sonra qoruması lazım
olan yeganә şeyi – pul kisәsini dә mәhv elәdi. Lәqәbi
Ədabaz olan o adamın adı Pako Lopes idi vә etiraf etmәliyәm

26