Page 213 - Sela
P. 213
İki ölü üçün mazurka

– Nә elәmәliydi? Əvvәl gözlәdi, dörd il, beş il, sonra
rahibәliyә getdi, fahişәliyә yaramırdı, bu işdә gәrәk bir az
gülәrüz olasan, özünü dartmayasan.

Vilaqabelәr hәmişә belә olmuşdular, doğrudu, onları
elә dә saymırdılar, ancaq aristokratdılar, nәzakәt qaydalarını
gözlәyәn, çox lәyaqәtli, zövqlü adamlardı. Anqustiya isә,
әksinә, gülmәli iddialara düşürdü, mövhumatçıydı, bıçağı
qәribә әda ilә tuturdu, fincanı qaldıranda çeçәlә barmağını
bükmürdü, nalayiq sözlәr işlәdirdi.

– Bu çox pisdi.
– Hә, zina elәmәkdәn betәrdi, yaxşı ailәlәrdә belәlәrinә
tәsadüf edilir, Anqustiya kimilәrisә yalnız tör-töküntülәrin
arasında olur, indi hәr şey baş-ayaqdı.
– Bәs niyә onu atdı?
– Hardan bilim! Deyilәnә görә, yazıq qızla uzun müddәt
әylәnib.
– Dava-dalaş elәsәydi, lap pis.
– Bәlkә dә, necә yanaşmaqdan asılıdı.
Senyorita Ramona onun mebel kimi bir şey olduğunu
deyirdi.
– Elә bil kәtildi, bәlkә, ondan da betәrdi. Qadın var, heç
adama da oxşamır. Anqustiya ev heyvanıdı, inәk kimi
şeydi.
Mal hәkimi Medardo Konqosun evdәn qaçan arvadı
Tresita del Ninyo Xesus Mines Qandarela saçını kişi kimi
vurdurur , kişilәrin yanında papiros çәkir.
– Abırsızlığa bax! Bәs hara qaçdı?
– Elә dә uzağa yox, yaxşı tanqo, fokstrot oynayan dәllal-
la Sariyaya qaçdı. Ərinin axsaqlığının onu tәngә gәtirdiyi
mәlumdu; doğrusu, başqa qadınlar buna heç fikir vermirlәr.
Mәnimlә Kasandulfların Raymundosu kuzinamız
Ramonanın әlindә çәtir, yanında köpәk Uayld ağacların
arasıyla tәk-tәnha getdiyini görürük; Raymundo ilә heç nә

213
   208   209   210   211   212   213   214   215   216   217   218