Page 196 - Sela

İLO XOSE SELA

Afuto tüfәnglә sahildә qalır, daha heç kim yoxdu. Hәr
dәqiqә yarımdan bir Tabeyran üzә çıxıb, hava alaraq yenә
suya baş vurur.

– Dözә bilirsәn?
– Hә, hәlә donmamışam.
Yüzüncü dәfә suya baş vurandan sonra Tabeyran üşüyüb
sudan çıxmalı olur.
– Zәng dәrindә deyil, ancaq möhkәm bәrkidilib, zәngin
lap ağzındaca boğulmuş canavar var, işә bax ha! Balıqlar
artıq yarısını yeyib. Hara getdiyimizi heç kimә demә.
– Narahat olma...
Qohumlarım Venseasların lal vә adsız qulluqçusunun
itini öldürmüşdülәr, bәdbәxtliyә bax! Üzünün rәngindәn
portuqaliyalıya oxşayan Venseasların lal qulluqçusu qәhvәli
likörü hamıdan yaxşı hazırlayırdı, bacarığıyla bir yerdә bu
işә sevgisini dә qoyurdu. Venseasların anası Dorinda
qulluqçunun yoxluğunu çox hiss elәdi, yüz üç yaşında
gәrәk kimsә sәnә kömәk elәyә.
Santyaqodan olan don Euxenio Monteyro Riosanın
(maraqatsalı deyilsә, astorqansalıdı) kürәkәni maraqatsalı
don Manuel Qarsia Prietonun idarәçiliyi illәrindә
Venseasların adsız lal qulluqçusu korset taxan Doroteo
adlı polis serjantından oğlan doğdu.
– O haradan idi?
– Bilmirәm, Selanovadan, ya Ramiranesdәn olduğunu
deyirdilәr, mәnә elә gәlir, Asturiyadan idi, ancaq gizlәdirdi;
hәrәnin öz qәribәliyi var. Dorotea isveç gimnastikası ilә
mәşğul olurdu, gur sәslә Espronsedanın “Dәniz quldurunun
mahnısı”nı oxuyurdu: “Hәr bortda on top, açılıbdı
yelkәnlәr...” Doroteo nә meyxanaları, nә sәyahәti xoşlayırdı.
Boş vaxtlarında kazarmada qalıb Nunyes de Arsenin,
Kampoamora vә Antonio Qritonun şeirlәrini oxuyurdu.
Qadınlar da serjant Doroteonun xoşuna gәlirdi, qaradin-

196