Page 198 - Sela
P. 198
İLO XOSE SELA

– Mәnә on real verәrsәn?
– Yox.
– Bәs altı?
– Yenә yox.
– Sendürisli korun yemәyini oğurlayan qaratoyuq yadın-
dadı? Bu, dünyanın әn pis koru idi, Tanrı onu cәzalandırmaq
üçün quşu yollayıb yemәyini oğurladır, o da az qalır
acından ölsün.
Mәktәb müәllimi don Klaudio Dopiko Labuneyro,
deyәsәn, evin sahibәsi donya Elvira vә eyni zamanda,
onun qulluqçusu Kastora ilә gәzir.
– Bilirәm, Kastora fahişәdi, ancaq mәndәn otuz yaş
cavandı. Çox istәsәm dә, onu küçәyә atmayacağam, çünki
sәn ona görә qalırsan. Mәni hәmişә sevәcәksәn?
– Hәmişә, әzizim, hәmişә; “hәmişә” deyirik, ancaq kim
bilir?
Donya Elvira vә don Klaudio yalnız yataqda bir-birlәrinә
“sәn” deyirlәr, nәzakәt qaydalarını gözlәmәk yaxşı şeydi.
Don Klaudio üçün Kastora ilә görüşmәk elә dә asan deyil,
donya Elvira hәr ikisinә göz qoyur; dәhlizdә rastlaşanda
Kastoranın döşündәn, ya dalından yapışa bilir.
– Sakit olun, don Klaudio, bu sizin nәyinizә lazımdı?
Hamısını bazar günü alarsınız.
Don Klaudio vә Kastora bazar günlәri Rairo yolunun
üstündәki müstәmlәkә malları satılan dükana gedirlәr,
don Klaudionun dostu olan dükan sahibi açarı ona verir,
orada hәtta taxt vә әlüzyuyan da var.
Mәrakeşdәn taxta ayaqla qayıdan Monço Preqisas әmәlli-
başlı yalançıdı, topallar, adәtәn, yalançıdılar, hamısı yox,
ancaq bu, ümumi qaydadı; Monço Preqisas özündәn daha
nәlәr uydurmur.
– Kuzinam Georgina hәlә birinci әri Adolfitonun vaxtında
Lusio Mouronun dәyirman nohurunda Katuxa Bainte kimi
lüt çimirmiş, bir alabalıq da kuzinam gedәnә qәdәr onun

198
   193   194   195   196   197   198   199   200   201   202   203