Page 188 - Sela

İLO XOSE SELA

Parisdә onu ümumi çalaya atıblar. Kleto dayı cazı әzbәrdәn
heç dә pis çalmır, hәr 11 fevralda, rәhmәtlik arvadının
ölüm günündә çaldığı alәtlәrin: barabanın, simbalın,
üçbucağın, boşqabların, özgә nәlәrinsә sәsi alәmi başına
götürür; adamları öldürәn elmli yaramaz don Xesus
Mansanedo üçün hәtta oğulları belә musiqi sifariş elәmәdilәr.

– Sәncә, Sarsaq Keçi öküzlә mazaqlaşmağa ürәk
elәyәrdimi?

– Bәs necә! Burada pis nә var ki? Fabian Mouço ilә
yatmaq ondan pisdi, ancaq görürsәn! Əgәr qadın artıq
çiyrәnmirsә, ömürboyu kefini sürә bilәr.

Nacinsliyin doqquzuncu әlamәti – xәsislikdi. Fabian
Mingela (Mouço) kasıbdı, ancaq qarәt etdiklәriylә varlana
bilәrdi.

– Bәs taladıqlarını neylәdi?
– Heç kim bilmir, bәlkә, heç deyildiyi qәdәr dә oğurlama-
yıbmış.
Yeri gәlmişkәn, musiqi barәdә deyim: senyorita
Ramonanın atası don Breqimo Faraminyas Xosin Bandada
doğulmuş don Faustino Santalises Peresin dostu idi, onun
ksilofonda çalmağına, oxumağına valeh olmuşdu.
– Hәqiqәtәn, gözәl çalırdı, bancoda dınqıldatmağa nә
var! Faustinonun dostu kimi çalmağı bacarsaydım, banconu
pәncәrәdәn atardım!
Don Breqimo әn çox don Qayferosun romansını xoşlayır.
– Bilmirәm, kasıb rahiblәrlә, qotur basmış cәngavәrlәrlә,
vәrәmli trubadurlarla, gah onun, gah bunun tәrәfinә keçәn
vә peşmançılıq çәkmәyәn quldur yolçularla dolu orta
әsrlәrdә necә olub; o vaxtdan çox ötüb, indi radio, tәyyarә,
başqa ixtiralar olsa da, çox ehtimal ki, onda daha yaxşı
yaşayırlarmış. Don Sançonun romansı da çox yaxşıdı.
Orense fahişәxanasının sahibi donya Parroça Pura
Qarrota tufan olanda, göy guruldayıb ildırım çaxanda çiyin

188