Page 155 - Sela
P. 155
İki ölü üçün mazurka

Üç xalam vә dayım hәlә sağdı: Salvadora xalam vә
Kleto dayım – duldular, Xesusa xalam vә Emiliya – әrә
getmәyiblәr. Kleto dayım zәrb alәtlәriylә başını qatır.

– Bәs onun neçә yaşı var?
– Bilmirәm, yetmiş altı, ya yetmiş sәkkiz olar.
Xesusa vә Emiliya xalam vaxtlarını dua elәmәklә,
pıçıldaşmaqla vә işәmәklә keçirirlәr, ikisi dә sidiyini saxlaya
bilmir. Xesusa vә Emiliya xalam Kleto dayımla danışmırlar,
daha doğrusu, danışmamaq nәdi, onu görmәyә gözlәri
yoxdu vә bunu heç dә gizlәtmirlәr.
– Ən yaxşısı, kişilәri boğub öldürmәkdi. Kleto mәhz
bizim acığımıza danqa-dunq salır. Tәsәvvür elәmәzsiniz,
adamın başı çatlayır!
Üçü dә bir evdә yaşayır, xalamgil aşağıda – rütubәtli
yerdә, dayım yuxarıda – havalı yerdә. Kleto dayım darıxanda
әlini boğazına soxub, tutması harda tutsa, orada qusur, –
yuyunma lәyәninә, ya kreslonun arxasına qusmağı, aydın
mәsәlәdi, çox xoşlayır. Kleto dayı Parisә toy sәyahәtinә
çıxanda arvadı xәstәlәnir; onu tezcә xәstәxanaya yollayır,
çünki, dediyinә görә, xәstә adamdan zәhlәsi gedir vә dul
qaldığını konsulun mәktubundan öyrәnir.
– Doğrudu, biçarә Lourdes çox yaşamadı, ancaq mәn
әlimdәn gәlәni etdim; yaxşı xәstәxanaya qoydum, dәfn
xәrcinә qәdәr bütün pulu ödәdim, sadәcә, bәxti gәtirmәdi.
Babam imkanlı idi, aşılayıcı vә “Hәr şey sizin üçün”
tabut emalatxanasının sahibiydi, ancaq uşaqlar mirası
havaya sovurdular, indi pulsuz-parasız zorla başlarını
girlәyirlәr.
Keşişin üzümlüyündә çarmıxa çәkilmiş xırda vәhşi
heyvanlar hәr gün bir az da çürüyürlәr. Martinili sәfeh qız
dişiylә fındıq qıra-qıra döşlәrini üfunәt qoxuyan bu
heyvanlara göstәrir.
– Lәnәtә gәlmiş sarsaq qadın, bax, belә şeylәrә görә
Sodom vә Qomoradan çox günaha batmısan! Sinәni ört,

155
   150   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160