Page 84 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Görcö nÿsri antologiyası

İndi dә çalışırdı ki, Tsira onu görmәsin, ona görә dә keşiş -
lә söhbәtә başlamaq istәdi:
– Bura gәl, yanımda otur, – deyib keşiş bir az yana çәkildi. –
Otur.
Pillәlәri qalxıb keşişin yanında oturdu.
– Bu meydan burada peyda olandan yuxum әrşә çәkilib,
dinclik tapa bilmirәm, – keşiş sözә başladı, – bilmirәm, hara
baş götürüb gedim. Gedib deyәcәyәm, paraşütlә tullanmağa
icazә versinlәr, hoppanandan sonra isә paraşütü açmayacağam,
vәssalam! – o, nazik sәslә güldü, deyәsәn, öz zarafatından
özünün xoşu gәlmişdi. – Sonra qәzetlәr yazacaqlar ki, keşiş
paraşütlә tullanır, – tez xaç çevirdi. – İlahi, sәnin adına qurban,
dәli olub bu camaat, nә gәzirlәr göydә, nә itiriblәr, görәsәn?
“Neylәyim, – Uça fikirlәşirdi, – onu harayasa apar malı -
yam, nәyisә göstәrmәliyәm. Yoxsa bütün günü dustaq kimi
evdә oturur. Hamı kimi deyil, mәn neylәyim? Gәl indi camaata
başa sal ki, o başqa cür qızdır. Necә kömәk edim ona? Hamı
kimi yaşayırıq, tәzә hәyat kәşf elәmәliyәm? Hәr şeyin başını
buraxım... bәs onda kim dolandıracaq bizi? Әl-әlә tutaraq Tsira
ilә dünyanı dolaşarıq… Camaatın tәnәsindәn qurtulmaq olar?
Daşqalaq elәyәrlәr. Belә olmasa... Aha! Bu qızmar günәşin
altında çöl-biyabanda dayanıb. Kaş bilәydim, indi nә
fikirlәşir”.
– Hәr şey yox olub gedir, hәr şey, – keşişin sәsini eşidirdi, –
gedir vә bir daha qayıtmır.
Keşiş susdu. Birazdan:
– Bu saat soyuq su göydәndüşmә olardı, – dedi.
– Bulaq çox uzaqdadır? – Uça soruşdu.
84 – Yox, odur bax, әncirin yanındadır.
– Onda gәtirәrәm.
– Sәnә zәhmәt vermәk istәmirәm.
– Su qabın varmı?
– Otaqda çaydan olmalıdır, qapının ağzında.
Pәncәrәlәrә pәrdә çәkildiyindәn otaq qaranlıq idi. Otaqda
kәsif iy, tәnhalıq qoxusu vardı. Köhnә şkafın üstündә divara
ikona söykәdilmişdi. Surәtin qarşısındakı balaca gil qabın