Page 89 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Tamaz ×iladze

Bu vaxt su quyusunun vedrәsi dınqıldadı.
– İçәri gir, – әri tәkrar etdi.
Tsira gördü ki, kimsә su çıxarmaq üçün quyuya әyilib. O,
vedrәni çәkib, suyu özüylә gәtirdiyi qaba boşaltdı.
– Bağışlayın, narahat etdim. – o, eyvandakı әr-arvada sarı
döndü. Tsiranı görüb bir daha üzrxahlıq elәdi: – maşın üçün
su götürürdüm.
– Buyurun, içәri gәlin, – Tsira irәli yeridi.
– Nә danışırsınız? Sizi oyatdığıma görә üzr istәyirәm…
– Gәlin, bir az dincәlin.
– Hә, düz deyir, içәri keçin, dincәlin, – Uça dedi.
– Yox, sağ olun, – sürücü birdәn çevrilib maşına doğru
qaçdı. Әr-arvad tәәccüblә bir-birinә baxdı, – görәsәn, ona nә
oldu? Kişi elәcә qaça-qaça da qayıtdı, eyvana yaxınlaşıb
yuxarı nәsә atdı. Tsira qeyri-ixtiyari onun atdığını ikiәlli tutdu
vә qışqırdı.
– Ah!
– Sizin olsun, özüm ovlamışam, – kişi ucadan dedi vә
çevrilib geri getdi.
– Sağ olun.
Tsira islaq durnanı ikiәlli sinәsinә sıxmışdı. Maşın çoxdan
çıxıb getmişdi, amma onlar hәlә dә eyvanda dayanmışdılar.
İçәri girәndә Tsira durnanı ehmallıca stolun üstünә qoydu.
Şkafın bәdәnnüma güzgüsünün qarşısında dayanıb diqqәtlә
özünә baxdı vә әllәrini saçına çәkdi. Uça bunu görәndә ürәyi
bәrk sancdı. Birdәn arvadına elә yazığı gәldi ki, qәhәrdәn
boğazı tutuldu. Bu, qәfildәn yaranmış anlaşılmaz bir hiss idi.
Bilirdi ki, arvadı onu güzgüdә görür. Ona görә dә özünü әlә 89
aldı, gülümsünüb hündürdәn dedi:
– Geyin!
– Nә? – Tsira ona sarı çevrildi.
– Geyin! – oğlan elә hәyәcanlanmışdı ki, zorla udqundu.
– Bax o ağ donunu geyin.
– Hansını?
– O ağ donu.