Page 80 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Görcö nÿsri antologiyası

– Ah, bu dünyada, bu dünyada, sәn yanarsan günәş kimi... –
onlardan biri oxuyurdu.
Meydanın başında fotoçu Amberki pәrdәsini çәkmişdi –
başsız süvari şahә qalxmış atın başını güclә saxlayırdı. Uca
qaçıb başını hәmin deşiyә saldı.
– Amberki, ay Amberki! – o qışqırdı – mәhv oluram, tez
ol, a kişi!
Sonra at belindә dәnizin sahilinә doğru çapdı. Atlı ayaqla -
rının tappıltısı yanıqlı nәğmә sәslәrinә qarışmışdı:
– Ah, bu dünyada... bu dünyada...
Atı dәnizin lap sahilindә şahә qalxdı. Amma suya girmәdi,
coşmuş dәnizin dalğalarından qorxdu.
“Sәn ki balıqçısan, at nәyinә lazımdır?” – dәniz onu
mәzәmmәt elәdi.
“Bu dünyada ... bu dünyada, sәn yanırsan günәş kimi...” – o,
qollarını geniş açıb oxumağa başladı.
Sonra dәnizә girdi... Tәlәsirdi, elә bil kimsә onu qovurdu,
amma nә illah elәsә dә, sahildәn uzaqlaşa bilmirdi. Çalğıçılar
dәstәsi indi dәnizin lap sahilindә, qum tәpәciyinin üstündә
durub yanıqlı-yanıqlı çalırdılar.
“Ah, bu dünyada...” – o, var gücü ilә qışqırdı, ağzına duzlu
su dolurdu.
Sonra Tsira ilә birlikdә fotoçu Amberkinin yanına qayıt -
dılar. Qızı Amberki ilә onun şәklini çәkdi.
– Toy şәkillәri bax belә olur! – Amberki qışqırdı. O şәkil
indi divardan, ata-anasının әksinin yanından asılıb. Onların
şәk li dә belәcә çәkilib: anası stulda oturur, atası isә onun
80 yanın da, ayaq üstә dayanıb. Görәsәn, bu şәkli dә Amberki çә -
kib?
– Neçә yaşındasan, Amberki?
– Nә?
– Heçә yaşındasan, deyirәm?
– Yaşımı soruşma, qadası.
– Niyә, a kişi?
– Eh.