Page 374 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Görcö nÿsri antologiyası

– Hamısı buralıdı, Tbilisiyә aparmağın mәnası yoxdu, –
qәrargah rәisi dedi.
Bir neçә gündәn sonra Suxumi tәslim oldu.

12
Adyalın altında uzanmışam. Gözlәrimi açıram. Qaranlıqdı.
Yumuram. Yenә qaranlıqdı. Öz nәfәsimi eşidirәm. Yazmaq
istәdiyim hekayә barәdә düşünürәm. Gözlәri açıq halda
düşünmәk daha rahatdı, yumanda mәni yuxu basır.
Belәliklә, gәlәcәk hekayәm barәdә gözüaçıq düşünürәm.
Hәr tәrәf zülmәt içindәdi, elә beynim dә. Yuxulu düşüncәlәr
nәticәsindә gәldiyim yeganә fikir budur ki, mütlәq özüm
barәdә yazmağım vacib deyil. Әtrafda hәyatları arzuladığım
süjeti qurmağa imkan verәn çoxlu adamlar – dostlarım,
hәmkarlarım, anam – var. Amma deyәsәn, mәni başqalarının
hәyatı çoxdandı ki, maraqlandırmır. İzah elәyim: tutaq ki
mәndәn ötrü hәyatda әn qiymәtli, yeganә maraq hәdәfim olan
anamı götürәk – düzünü desәm, onun sәhhәti mәnә düşüncә -
lәrindәn, duyğularından vacibdi, ola bilsin, bunun da sәbәbi
yaşıma xas olan eqoizmdi. Tәbii ki, dostlarımın ruhi vәziyyәti
mәni ondan da az maraqlandırır, hәmkarları isә demirәm:
onların hәtta ruhu olub-olmadığını da bilmirәm.
Belәliklә, aşağıdakı nәticәlәrә gәlirәm:
1) Mәnim eqoizmimin sәbәbi yaşım yox, tәnhalıq
hissimdi: dәhşәtli otuz il, daha doğrusu, iyirmi beş il. Beş
yaşınacan ata-anamın arasında yatırdım, bu xatirәlәr dә mәni
isindirir – tәnhalığımın başa çatması üçün mәnә sadiq bir
374 qadın vә uşaq lazımdı.
Sözsüz, fizika qanunlarına görә, әgәr cisim qızanda böyü -
yürsә, onda insan hәtta әn kiçik xatirәdәn belә isinib daha da
balacalaşır...

13
2) Hәmkarlarım barәdә yazmalıyam. Onlar mәndәn ötrü
namәlum, çoxlu bәdii imkana malik varlıqlardı, anam kimi,