Page 358 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 358

Görcö nÿsri antologiyası

                   – Bәlkә, “çariça”nı kәllәnә çırpaq?.. Bәs David Narin yox
               idi?.. Araq alaydın, qızışaydıq, zәrәrçәkәnә dә verәydik...
                   – İş başındayıq!
                   N şüşәni dodaqlarına aparıb bir qurtum içdi. Onu titrәtmә
               tutdu – doğrudan da, soyuq idi.
                   Şaxtalı dekabr gecәsindә şampan içir, xırıltılı sәslә gülür -
               dülәr.
                   – İndi yekә Günәşi olan isti ölkәlәrdәn birindә olasan...
                   – Floridada... Mayami, uzunqıç, lüt qızlarla dolu çi -
               mәrlik... Kefini çәk...
                   – Hәtta adam belә yerlәrin olduğuna da inana bilmir.
                   – Mәn dә inana bilmirәm. Amma var axı.
                   Bәlkә, var, bәlkә dә, yoxdu.
                   – Mәnim üçün elә yerlәr yoxdu. Biz ora heç vaxt gedә
               bilmәyәcәyik.
                   – Cәhәnnәm olsunlar!.. Buna görә kefini pozmağa
               dәymәz, qardaş, on iki çinlini xilas elәmiş, hәmin o çinlilәri
               satan mister Sinqi yalın әllәriylә boğmuş butlegeri, ölmәz
               Harri Morqanı, bir qolunu itirәndәn sonra tәk әllә dә dörd
               Kuba inqilabçısının öhdәsindәn gәlmiş, sonra qarnındakı dörd
               güllә yarasıyla barmen Freddinin “Kraliça Konçey” qayığının
               dibindә yıxılıb qalmış, qanını dәnizin balıqlarına içirәn,
               bununla belә, hәyatdan bәrk-bәrk yapışmış Harri Morqanı
               xatırla!.. Bu ki, mәhz Floridada baş verib! Ki-Uestdә...
                   – Onun gonbul, eybәcәr bir arvadı da vardı axı... Әnlik-
               kirşanlı, sarışın qadın. Çox çirkin vә dikbaş imiş... “İlahi, hәr
               dәfә o sifәtә, o lәnәtә gәlmiş sifәtә baxanda ağlamaq
               istәyirәm...”
        358
                   – Belinski küçәsindә yaşayan rәfiqәm dә hәr dәfә
               dalaşanda belә deyirdi. Qışqırır, sonra qәfildәn dillәnirdi:
               “Mәnim sifәtim!..”
                   – Yeri gәlmişkәn, o rәfiqәn hara yox oldu?
                   – Әrә getdi. Daha doğrusu, hәlә getmәyib, tezliklә
               gedәcәk. İki min ildәn sonra mәnim bütün rәfiqәlәrim әrә
               gedәcәk, uzun vә xoşbәxt ömür sürәcәklәr... Yalnız mәn daim
               cürbәcür zibillәrә düşәcәm.
   353   354   355   356   357   358   359   360   361   362   363