Page 357 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Beka Kurxuli

oxşayan, bir gözü iri, digәr gözü kiçik olan babasının foto-
şәklinә sataşırdı. Amma o şәkil hiddәt vә narahatlıq doğur -
murdu. Pillәkәni qaça-qaça düşәndә arxadan atasının sәsini
eşidirdi: “Heç olmasa, yemәk yeyәydin, sәnin ananı...”
Yaxında xışıltı eşidildi. N sakitcә gәlib yanında әylәşdi.
– Heç kәs görünmür!
– Hә.
– Hamısını güllәlәyiblәr-nәdi?
– Yәqin ki.
Soyuq sәmada bircә ulduz gözә dәyirdi. Ay arxa tәrәf -
lәrindә idi.
– Mәn dondum!
– Mәktәbdә öyrәndiyimiz “Buz beşik” yadındadı?
– “Duz beşik”...
– Buz... Mәrc gәlәk?
– Duz. Uduzarsan.
– Hiss elәyirsәn ki, sakitlikdә soyuq daha çox hiss olunur?
– “...Yәqin, yaşamağa dәymәz, sükutu hökm sürür tәrk
edilmiş bağın da...”
– Oho! Qalaktionun şeiridi?
– Dәqiq yadımda deyil. “Lap mumiya kimi susuram mәn
dә...”
– Oho!.. Gedim bir şey alım... Mumiya kimi susmaq
üçün...
– Araq al.
– Olmaz, iş başındayıq.
– Bir şüşә işi korlamaz, şaxtadı axı, adam ol!
N hasarı aşıb gözdәn itdi. 357
“Tfu, sәni görüm... Axmaq yeznәsinin gödәkcәsiylә
canımı boğazıma yığdı”.
İri ulduz sәmada tәk-tәnha asılıb qalmışdı.
N tez qayıtdı.
– Aç, – buz kimi soyuq şüşәni ona uzatdı.
– Bu nәdi?
– “Çariça Tamara” şampanı.