Page 360 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Görcö nÿsri antologiyası

– Soyun!
Kölgә dartındı.
– Tәrpәnmә! – onu daha bәrk-bәrk sıxdı, bıçağın tiyәsinin
dәrini necә cızdığını hiss elәdi. – Әllәrini qaldır!
N artıq irәlidә dayanıb qurbanını qiqqәtlә yoxlayırdı.
– Heç nәyi yoxdu, – N gödәkcәni ehtiyatla kölgәnin
әynindәn soyundurdu.
Sonra “Zippo” alışqanını yandırdı. Kişinin әynindә
qollarının ağzı yeyilmiş, güvәnin balıqçı toru kimi dәlik-deşik
elәdiyi yun köynәk vardı.
– Gör bir nә geyinmisәn?! – N onu alışqanla işıqlandırıb
dillәndi.
Kişinin iri gözlәri, iri burnu münәccimsayağı göyә zil -
lәndi. O, Pyer Rişara oxşayırdı. Gözünü qırpmır, dillәn mirdi.
– Nәdi, kimsәsizsәn? – soruşdu vә hiss elәdi ki, kişinin
sәsini eşitmәyi çox istәyir.
– Bizә dedilәr ki, yemәk dә, dәrman da qurtarıb, ona görә
evә buraxdılar.
Adamın sәsi kәdәrli, eyni zamanda qeyri-adi dәrәcәdә
sakit idi. Onlar çaşdılar.
– Ümumiyyәtlә, kimsәn?
– Amiranam.
– Amiran olduğunu hardan bilirsәn? – N astadan güldü.
– Bax... – Amiran qat basmış sarı kağızı şalvarının arxa
cibindәn elә cәld çıxardı ki, heç biri tәrpәnmәyә macal
tapmadı. Kişi kağızı onlara uzatdı.
N yun köynәyi qoltuğuna soxdu. Üçü dә dövrәlәmә
dayanmışdılar, ortada alışqanın sarımtıl işığı dolaşır, onları
360
kimyagәrә oxşadırdı. Tәkcә kiminsә imzaladığı arayış ümumi
mәnzәrәyә uyğun gәlmirdi.
N alışqanı şaqqıltı ilә bağladı, qaranlıq çökdü. Sakitcә
dayanmışdılar. Günçıxan tәrәfdә artıq hava yavaş-yavaş
ağarırdı.
– Al! – N yun köynәyi Amirana uzatdı.
– İstәyirsәn, götür, – kişi dillәndi, amma köynәyi alıb
geyindi.