Page 353 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Beka Kurxuli

– Yoxdu, kәndә gedib.
Әvvәlcә elә bildi hәr şey tәxirә salınır, rahatlıqla nәfәsini
dәrdi. Amma sonra dәrk elәdi ki, vәziyyәt daha da pislәşir.
– Hә?.. Bәs neylәyәcәyik?
– Bura bax! – N kәmәrin altından bir cüt әyri bıçaq çıxardı.
Tәzә, iti tiyәlәr parlaq işıqda bәrq vururdu. O, qaranlıqda N-
ya baxıb sәfehcәsinә güldü.
– Bir buna bax! Nәdi, yoxsa Әlibabasan?
– Bildiyimiz yerdә pusqu qurarıq...
– “Bizim yerimiz indi qrammafondadı,” – tanış qız belә
deyәrdi. – Bizi tumanımızacan soyundurarlar ki... Soyuqdu,
Valik-can!...
N astadan, gәrgin halda güldü.
– Mәnә gödәkcә lazımdı axı!
Dediyindәn dönәn deyildi. Hәmişә belә olurdu, güzәştә
gedirdi, vәssalam. Bir söz desә, elә tәkәbbürlә deyәcәk ki, elә
bil bayaq siciliyalıların “Toto” adlandırdıqları Salvatore Rini -
nin dalına bir tәpik vurub.
– Yaxşı. Getdik!
N sifәtini bürüşdürmüş halda gedirdi. O, çox qәzәbli idi,
boynunun ardında qanı qurumuş yara vardı.
Әtrafda hәr şey narahat vә çox tәhlükәli idi. Bayaqkı
hәvәsi keçib getmişdi. Dinib-danışmadan, gecәnin zülmәtinә
ehtiyatla nәzәr sala-sala, amma cәsarәtli vә tutqun görkәmlә
gedirdilәr.
Gәrginlikdәn ağzının küncü dartınırdı. Qәfildәn qorxu vә
susqunluq onu bezdirdi.
– Sәnә deyirdim axı... 353
N onu narazı halda süzdü:
– Nә deyirdin?
– Bәsdi, bu işlәrә son qoy...
N qәfil hiddәtdәn boğulan sәslә dillәndi:
– Nә deyirsәn?
– Sәnә neçә dәfә demişәm, o sәfeh irlandiyalının
kitablarını oxuma. Heç bir xeyir görmәyәcәksәn. Yaxşı nә yaza