Page 277 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Maüvala Qonaøvili

rümdә canlandırırdım, özümdәn almaq istәdiyim intiqamın
“lәzzәtindәn” dә әtim ürpәşirdi. Sonra xәyalımda anamla birgә
ağlayırdıq. O, mәnim ölümümә, mәnsә onun göz yaşlarına
dözmürdüm. Yorulanacan, haldan düşәnәcәn ağlayırdım.
Lakin anam gәlmirdi, axırda onu görmәk istәyim yox oldu.
Vaxt keçdi. Tәsәvvürümdә utandığından büzüşmüş anamın
mәndәn üzr istәmәyә gәldiyini, mәnimsә onu danışdır -
madığımı, tәrs-tәrs durub sәsimi çıxarmadığımı canlandırır -
dım. O qadına nifrәt bәslәyir, eyni zamanda çox sevirdim.
Anam xәyalımda hamıdan gözәl, hamıdan uzaq, hamıdan
mәrhәmәtli, hamıdan rәhmsiz, hamıdan aciz, hamıdan güclü
idi. Ananın öz uşağını atmasını, uydurduğum müxtәlif
sәbәblәrә bağlamağa başladım. Axırda belә bir qәrara gәldim
ki, bunun yeganә, şәksiz sәbәbi ölümdür. Rahatlandım. O
gündәn bәri anamı ölmüş kimi xatırlayıram, indi hәyat mәndәn
ötrü onu gözlәdiyim vaxtlarda olduğundan daha asandır.
Sulu xörәk yeyәndә dağ edilmiş soğanı seçmәyә başladı.
Gördü ki, baxıram, utandı:
– Xörәkdә soğanı uşaqlıqdan sevmirәm. Ümumiyyәtlә, pis
vәrdişlәrim çoxdur. Yәqin buna görә mәni tez-tez cәzalan -
dırırdılar. Çox, hәddәn artıq inadkar idim, mәnә “sәhvinә görә
üzr istә” deyәndә qayıdıb: “Üzәrlik, üzәrlik”, – deyirdim. Әl
boyda idim, amma tәrbiyәçilәri, az qala, dәli elәyirdim.
Bir dәfә – onda yeddinci sinifdә olardım – sinif yoldaş -
larım qızlarla birgә uşaq evi qarovulçusunun “Prima”sını
oğurlayıb meşәdә çәkdik. Bilәrsiniz yәqin, Suraminin
küknarları çox gözәldir. Bizdәn kiçik, Nineli adlı çuğul qız
vardı. O, siqaret çәkdiyimizi görübmüş. Elә hәmin dәqiqә 277
tәrbiyәçilәrә çatdırdı. Günümüzü qara gәtirdi, “Şotçik” saçla -
rımızı bir-bir yoldu. “Şotçik” – tәrbiyәçimizin lәqәbi idi.
Bilmi rәm bu adı ona kim vermişdi, amma doğrudan da, sayğac
kimi daim qurulu idi, hәr şeyi yadında dәqiq saxlayırdı. Yed-
dinci sinifdә yetkin qızlar idik, artıq oğlanlara işvә-naz
satırdıq. Uşaqları bit basmasın deyә yayda aşağı sinif
şagirdlәrinin başlarını qırxırdılar. Bizimsә saçımıza heç kәs