Page 281 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Maüvala Qonaøvili

– Bu isә... sevdiyim kişidir, – dedi.
Qәfildәn ürәyini Nunu xalaya açmaq istәdi. İya, bәlkә dә,
Besosuz çox darıxdığına görә, söhbәti belә bir axara yönәltsә,
xeyli rahatlanacaqdı.
– Üç ildir Besoyla bir-birimizi sevirik, – İya yastığı
düzәltdi.
Söylәdiklәri daha da gözәl vә canlı sәslәnsin deyә taxtda
yerini rahatladı.
– Bәxtә bax, onunla aprelin doqquzunda tanış oldum. O
gecә sanki ölmüşdüm. Nә gözüm görür, nә dә qulağım
eşidirdi. Müqәddәs Atanın avazımış sifәti, dua elәmәk üçün
diz çökmüş xalqım, inam vә çaşqınlıq indi dә gözlәrimin
qabağındadır. O sәs-küy bu dәqiqә dә qulağımdadır. Tanışları -
mın hamısını itirdim.
İcra hakimiyyәtinin binası qarşısındakı komanın dibindә
dovşan kimi gizlәnib sifәtimi әllәrimlә örtmüşdüm. Ah-vay,
çığırtılar, tank tırtıllarının xırçıltısı, qәribә şaqqıltı eşidilirdi...
Kimsә әlini uzatdı, mәni zorla komadan dartıb çıxardı,
sürüyüb elә apardı ki, sanki göylә uçur, yuxuda yüyürürdüm.
O, hәm mәn idim, hәm dә mәn deyildim. Bütün alәm qorxulu
yuxular kimi qaranlığa bürünmüşdü.
Sonra hәmin tanımadığım adamın qucağına qısılıb ağla -
dım. Nә sifәti, nә gözlәri yadımdadır; yalnız әllәrini – uzun,
gözәl barmaqlarını xatırlayıram. Saçımı sığallayır, әzizlәyib
sakitlәşdirirdi. Әlindәn necә öpdüyüm heç yadımda deyil. Pәrt
oldu.
Hәmin gün onu bu daxmaya gәtirdim. Onsuz da, balaca
idim, qorxudan isә lap büzüşdüm. Ona yalvardım ki, mәni 281
atmasın. Sonra şkafda konyakım olduğunu xatırladım. İçdikcә
әtraf yavaş-yavaş aydınlanırdı. O gülürdü:
– Belә qaraşın qızın adını niyә İya qoyublar? Amma
әslindә, o komanın dibindә, doğrudan da, bәnövşә kimi
gizlәnmişdin.
Artıq mәnim xilaskarım olan o ucaboy adama vurulmuş -
dum.