Page 282 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 282

Görcö nÿsri antologiyası

                   – Nunu xala, bilirәm, deyәcәksiniz ki, çox yelbeyinsәn,
               ancaq üç ildir Besonu tanıyıram, tanışlığımızın ilk gecәsi ona
               tәslim olmaqdan peşman deyilәm. Onunla olanda elә bilirәm,
               Günәşin altında zövq alıram, ruhum da, bәdәnim dә şüalarla
               dolur.
                   – Bәs o necә? – qadın soruşdu.
                   – O da eynilә mәnim kimi. Mәni dәlicәsinә sevir. Tәsәvvür
               elәyirsiniz, ikimiz dә bir  gündә –  iyunun iyirmi ikisindә ana -
               dan olmuşuq, bürcümüz xәrçәngdir, ikimiz dә meymun ilindә
               doğulmuşuq, amma o, mәndәn iyirmi dörd yaş böyükdür. Bir
               sözlә, bir-birimiz üçün yaranmışıq.
                   – Әgәr belәdirsә, niyә evlәnmirsiniz? – nәdәnsә qadının
               sifәti uzandı.
                   – Eh-h, Nunu xala, tam xoşbәxtlik kimә qismәt olub ki?
               O evlidir.
                   – Onda nәyә görә sәni dәlicәsinә sevdiyinә әminsәn?
               Bәlkә, arvadını daha çox sevir?
                   – Nә danışırsınız, üç ildir daim ad gününü mәnimlә keçirir.
               O, arvadını hәqiqәtәn sevsәydi, heç olmasa bir dәfә ailәsindә
               qeyd elәmәzdi? – İya dillәnib kәtandakı şәkli bağrına basdı.
                   – Bәs o pәrәstiş elәdiyin cәngavәr indi haradadır? –
               qadının sәsi nәdәnsә qәzәbli idi.
                   – Cәbhәdә vuruşur, –  qız dedi. –  Bilirsiniz ki, xalqımızın
               vәziyyәti ağırdır. Beso hәqiqәtәn qәhrәmandır. Kitablar
               qәhrәmanına oxşayır. Eh, Besoyla uşağımız olsaydı, bax onda
               o daşürәkli arvadını hәqiqәtәn atardı.
                   – Arvadının daşürәkli olduğunu haradan bilirsәn? Onu
        282    görmüsәn?
                   – Yox, amma Beso deyir, bütün günü yalnız döşәmәni
               qazıyıb silmәklә mәşğuldur, otağa ayağımı basmağa qorxu-
               ram, arxamca әlindә süpürgә gәzib ayaq izlәrimi süpürür.
               Bunu eşidәndә yadıma “Xvaramdze әfsanәsi” düşdü. Bir dәfә
               Beso mәnim otağıma da ayaqqabılı girdi. Onun ayaq yerlәri
               bu yazıq döşәmәnin üstündә dinozavr izlәrinә oxşayırdı. O
               gecә keçdi, sәhәr Beso oyanmamış yanından qaçdım, gül alıb
   277   278   279   280   281   282   283   284   285   286   287