Page 272 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1
P. 272
Görcö nÿsri antologiyası
***
Taksidәn endi. Marneuli rayonunun bapbalaca kәndini ev-
ev gәzdi.
– Bir az gözlәyin, – sürücüdәn xahiş elәdi. – Molla harada
yaşayır? – o, rastlaşdığı adamlardan soruşdu.
– Molla? Bax o ikimәrtәbәli evdә yaşasyır! – evi
göstәrdilәr.
– Allahım, mәni bağışla, beynim dә, imanım da qarışıqdır.
Barmaqlarını sinәsindәki kiçik xaça toxundurdu.
Mollanın adı Musadır. Qaraşındır. Sağ qolu işlәmir, qısa
barmaqları cansız halda sallanır. Barmağında qara qaşlı üzük
var.
– Buyurun, xanım, açıq deyin, dәrdiniz nәdir? – molla
sualını lap hәkim kimi verdi.
Qadın elә bilirdi ki, molla falına baxıb özü deyәcәk: “Ay
yazıq, bu nә әzabdır çәkirsәn? Әrinin aşnası var. Sәni öldürәn
tәnhalıqdır. O qәdәr göz yaşı axıtmısan ki, lap dәnizi doldu -
rardı”.
Molla isә әlindәki kәhrәba tәsbehi oynada-oynada rahatca
suallar verirdi. “Dәrdin nәdir?..” Әgәr hәqiqәtәn, gәlәcәyi görә
bilirsә, onda dәrdimin nә olduğunu özü tapsın.
– Әrim mәnә xәyanәt elәyir.
– Şәklini gәtirmәmisәn? – molla soruşdu. – Ovsun
oxuyacağam, әrin dә tezliklә yanına qayıdacaq.
Qadın ruhlandı. Şәkli masanın üstünә qoydu...
– Sәnә cadu elәyiblәr. Şәklini kimsә bir ölünün torpağına
basdırıb. – Qadının bәdәni titrәdi. – Buna görә dә әrin sәni
272 qucaqlayanda elә bilir, ölünü qucaqlayır. Gözәl qadınsan,
amma sәnә elә bir әmәl olunub ki, kimә üz versәn, yanına
gәlmәyәcәk. Cadu hәmin qadının işidir! – Sonra molla sol әlini
mәnalı-mәnalı yuxarı qaldırdı. – Gәl, burada otur!
Nәzәrlәrini kişinin şәklinә zillәdi, öz-özünә danışmağa
başladı. Hәrdәn sol әliylә sağ, cansız әlini götürüb şәklin
üzәrindә gәzdirirdi.
– İndi o masanın üstünә uzan, – dedi.