Page 251 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Qoderzi ×oxeli

***
Beri soraqlaşa-soraqlaşa Borjomiyә gәlib çatdı. Çiynindә
ağacı görüb onu dәli hesab elәyirdilәr. Mehmanxanada yer
vermәdilәr. Sanatoriyalar isә istirahәtә gәlәnlәrlә doluydu.
Onda Beri küknarlıqda dәyә qurdu, gününü orada keçir -
mәyә başladı.
Bir neçә gün әrzindә ürәyinin ağrısı artdı, ancaq sonralar
özünü yaxşı hiss elәdi.
Bir hәftә keçmişdi ki, küknar da yaxşılaşdı, dirildi, yaşıl -
laşdı.
Küknar qәfildәn boy atdı, Beri onun köklәrini sinәsindә
hiss elәyir, budaqlarını üzünә toxundurub xoşhallanırdı.
İndi o, küknarın hәr bir fikrini başa düşürdü, başqa ağac -
larla danışığını duyurdu. Beri yeni, gözәgörünmәz, namәlum,
sirlәrlә dolu bir kainat hiss elәyirdi. İndi onun bәdәnindә
dolaşan iki ruh bir-birinә sığınmağa çalışırdı. Bәdәn vahidliyә
can atırdı. Onlar bir-birini soğur, yavaş-yavaş bir bütövü
doldururdular.
Bir aydan sonra Berinin başından yuxarı qalxmış küknar
öz qonaqlarını – quşları qarşılayırdı.
Berinin ürәyi arvadını, Cğunaini istәdi.
Meşәbәyiyә verdiyi vәd dә yadından çıxmamışdı.
– Qorxma, qozalarımı verәcәyәm, özünü qurtararsan,
Belә qәrara gәldi ki, kәndlәrinәcәn meşәnin içiylә piyada
getsin – nә adamlarla rastlaşar, nә dә küknarın başına qorxulu
bir şey gәlәr. Küknar meşәsiylә vidalaşıb geri, kәndә yola
düşdü.
251
***
“Küknarlara mәktub!
Bu mәktubu kәnddәn yazıram. Özüm dә yaxşıyam. Tez-tez
meşәdә gәzirәm. Kәndçilәrim yaxın gәlmirlәr, mәndәn qor -
xurlar. Dünәn coğrafiya müәllimi xahiş elәdi ki, yeni ildә
küknarımı bәzәmәyә icazә verim. Mәn dә razılaşdım, ancaq
budağımı sındıracaqlarından qorxuram. Bircә nәfәrlә adam