Page 246 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Görcö nÿsri antologiyası

KÜKNARLARA MӘKTUB

әhşәtli yuxular Cğunaiyә әziyyәt verirdi; o, qәfildәn
Ddiksinib oyandı.
Xeyli vaxt başını aşağı salıb çarpayıda oturdu, yuxusunu
xatırlamağa çalışdı. Sonra palçıqlı çәkmәlәrini geyinib fikirli-
fikirli Berinin evinә sarı yollandı.
Günәş çıxdığı yerdәn xeyli aralanmışdı.
Berinin evinin qabağında kәndin qoca qarıları yığışıb nә
haqdasa pıçıldaşırdılar. Berinin arvadı da onların arasındaydı,
üzünü әlinә söykәyib evin pәncәrәsinә baxır, köks ötürürdü.
Sakitliyi yalnız hasar taxtasının üstünә qonmuş qarğa
pozurdu.
Qarğa sanki bәd xәbәrlәr verә-verә qarıldayırdı.
– Zәhrimar, çor, Allah sәsinizi batırsın, – qoca qarılar
deyinirdilәr.
Cğunai hasardan taxtanın birini qoparıb qarğaya atdı.
Qarğa uçub indi dә eyvanın üstünә qondu, qarıldamağa davam
elәdi. Cğunai yerdәn yastı daş götürdü, divarın dibinә qısıla-
qısıla yaxınlaşıb atdı. Qarğa yalnız yerini dәyişdi. Cğunai
qarıların yanına qayıtdı.
– Kişinin halı necәdi? – o, Berinin arvadından soruşdu.
– Gecә yenә ürәyi sıxılırdı.
– İynә vurdular?
– Yox, qoymadı.
– Heç olmasa, bir az quruyubmu?
246 – Quruyur, kişini öldürәn elә onun dәrdidi dә. Ürәyi dә elә
ona görә ağrıyır.
– Hәkim gәlmәmişdi?
– Bu sәhәr gәldi, – Berinin arvadı dillәnib köksünü ötürdü.
– Bәs nә dedi?
– Deyir, әgәr yazdığım iynәlәri vurdurmasa, quruyan
deyil. Nә qәdәr yalvarırıq, vurmağa qoymur.
– Ayrı dәrmanlar yazmadı?
– Hәlә yox, içәridәdi, danışırlar.