Page 201 - Design_Gurcu_Antologiyasi_Layout 1

Avtandil ×xikviøvili

açılmış cığırsa qurşağınacan dolmuşdu. Oğlan birtәhәr qapını
basmış qarı tәmizlәdi, sәmanın daha da tutulduğunu, qarın
daha şiddәtlә yağdığını gördü.
Az qala, yıxıla-yıxıla özünü tövlәyә saldı. Qar parıltısın -
dan qamaşmış gözlәri yarıqaranlıqda heç nә görmürdü. Oğlan
divara söykәndi. İnәklәr şikayәt dolu sәslә böyürürdülәr.
– Ay yazıqlar, sizi ac qoydum, hә? – o, gözlәrini yumub
pıçıldadı.
Kirpiklәri bir-birinә yapışdığından әlhavasına özünü döşә -
yin üstünә salıb oturdu. “Artıq yatıram, – beynindәn keçirdi,
– ay ana, nә yaxşıdır...”
Soyuqdan oyandı, üşümüş, islanmış bәdәni sözünә
baxmırdı. İnәklәr şikayәt dolu sәslә böyürürdülәr.
– Cәhәnnәm olun! – oğlan dillәndi, yenә bir anlığa
gözlәrini yumdu. Onu bürüyәn soyuq ölәzimiş yaddaşını
oyatdı. Bitişmiş kirpiklәrini aralayıb hәvәssiz halda yerindәn
qalxdı.
Ocaq sönmüşdü. Bir neçә odun gәtirib kül basmış közlәrin
üstünә qoydu, döşәyin altından kerosin şüşәsini götürüb üstünә
sәpәrәk kibriti çәkdi. Alov çәhrayı rәnglә qaranlığı yardı,
oğlan işığın yanmadığını yalnız indi sezdi. Ağır-ağır qalxıb
düymәni basdı. Amma nәticәsiz çıqqıltı eşidildi.
– Ay sәni lәnәtә gәlәsәn... bu havada özgә nә gözlәmәk
olardı axı?..
Ocaq üşümüş bәdәnini get-gedә qızdırır, amma onu daha
bәrk titrәtmә tuturdu. Yaş paltarından buxar qalxırdı.
Ac inәklәr böyürüşürdülәr. O, sәndәlәyә-sәndәlәyә hәyәtә
çıxdı, qara bata-bata tayanın yanına getdi. Nәdәnsә yenә bi - 201
rinci qucaq ot Notiaya çatdı, sonra digәrlәrinin payını verdi.
Böyürüşәn inәklәrә baxa-baxa qәfildәn heydәn düşdüyü -
nü, mәdәsinin yandığını hiss elәdi. Bunun aclıqdan olduğunu
başa düşüb hәtta özünә acığı tutdu. Nәmdәn rәngi qaralmış
şkafın içini әlhavasına yoxlayaraq, bir parça kiflәnmiş
qarğıdalı çörәyi tapıb ocaqda qızdırdı. Camdakı bişmiş әtdәn
bir tikә kәsdi, çәllәkdәn pendir çıxarıb bir qәdәr yedi.