Page 72 - Danilenko

Vladimir Danilenko

qızıl zәncir asılmış qadınla söhbәt edirdi. Alla duruxub, arxaya

boylandı.

– Kömәk lazımdır? – qılıncoynadan soruşdu.

– Әrimi axtarıram. O, harasa çıxdı…

– Rәqqasәylә birlikdә?

– Hә.

– Gedәk, birlikdә axtaraq.

Onlar akvarellәr vә Şeçenkonun ofortları1 qoyulmuş zal-

dan çıxıb, nisbәtәn kiçik otağa keçdilәr. Bu otaqda divar uzunu

Tula samovarları düzülmüşdü. Tula samovarlarından ibarәt

kolleksiya! Birinci mәrtәbәyә enib, hәyәtә çıxdılar. Jonqlyor

Allanı haçansa itlәrin saxlandığı tikiliyә sarı apardı.

– Hardasa, buralarda olmalıdırlar, – jonqlyor yavaşcadan

dedi.

Alla ağır qapını itәlәdi. Faddey qәdimi stolun arxasında,

şam işığında, oymalı stulda әylәşmişdi. Dizinin üstündә

oturmuş rәqqasә onun boynunu qucaqlamışdı. Onlar öpüşür-

dülәr. Qadın xoşallanıb pıqqıldayır, gülmәyini saxlaya bil-

mirdi. Stolun o tәrәfindә әlindә tamburin tutmuş balaca oğlan

heykәli vardı, divarlardan Tarnovskilәrin portretlәri asılmışdı.

– Sәn bir әtәk pulu bununçün xәrclәmisәn? Mülkәdar

evindә bu sümüksüz qızla eşqbazlıq elәmәk üçün?! – Alla

hirsini gizlәdә bilmәdi.

– Mendel dedi ki, bu qadın xidmәtçi rolunu oynayır, onun

mәnә sürprizi var, – Faddey tövrünü pozmadan cavab verdi.

– Onun sürprizi budur?! – Alla hiddәtlәndi.

– Bu isteriyalı qadını niyә başından elәmirsәn? – ehtiraslı

rәqqasә Allanın әrinin dodaqlarından öpdü.

72 Alla özünü güclә saxlayırdı, az qalırdı, qadının saçından
yapışıb, yerlә sürüsün.

– Özünüzü әlә alın, – qılıncoynadan onun qolundan tutdu.

Bunu elә yumşaq, hәlim sәslә dedi ki, Alla dinmәz-

söylәmәz onun arxasınca getdi. Әtraf bәdirlәnmiş ayın işığına

qәrq olmuşdu. Otaqlarında şamlar yanan böyük malikanә gecә

kabusunu xatırladırdı. Mayor hovuzunun üstünü duman

1Ofort – mis vә ya sink lövhә üzәrindә turşular vasitәsilә şәkil salınmış qravür