Page 38 - Danilenko

Vladimir Danilenko

edirdi. Yalnız atam hәyәcanla sürücüyә baxırdı. Dәmiryol

keçidinә çatanda, atam sәsini başına atıb çığırdı:

– Hara gedirsiniz? Qatar gәlir!

Atam elә bağırdı ki, birdәn-birә hamı susub, gözünü ona

zillәdi.

– Niyә bağırırsınız? Sürücü görmür bәyәm? – qucağında

bir dәstә gül tutan qadın arxadan sәslәndi.

Amma atam qadına әhәmiyyәt vermәyib, yenidәn qışqır-

mağa başladı:

– Ora baxın! Qatar gәlir!

Atamın boş yerә hay-küy saldığını zәnn edib utandım.

Amma elә bu vaxt, sürücü, nәhayәt, başını çevirib, sürәtlә

yaxınlaşan qatarı gördü vә әylәci basdı. Avtobus sanki birdәn-

birә yerә mıxlandı, adamlar bir-birinin üstünә yıxıldı. Qorxu-

dan sürücünün gözlәri bәrәlmişdi – o, heyrәtlә bir addımlıqdan

keçәn yük qatarına zillәnmişdi. Tanklar vә zirehli maşınlar

yüklәnmiş qatar böyük gurultu-partıltıyla Jitomirә doğru

hәrәkәt edirdi. Sükandan bәrk-bәrk yapışmış sürücü o qәdәr

karıxmışdı ki, nә edәcәyini bilmirdi. Әvvәlcә avtobusa sükut

çökdü, milçәk uçsa vızıltısı eşidilәrdi. Sonra qucağında gül

dәstәsi tutan qadın sürücünün üstünә cumub, onu buketlә

vurmağa başladı. Hay-küy avtobusu başına götürdü. Qadın

hal-tәbdәn çıxmışdı, çiçәk dәstәsiylә sürücünü döyür, o isә

yerindәn qımıldanmırdı. Nәhayәt, әzәlәli sәrnişinlәrdәn biri

qadının qolundan tutub, kәnara çәkdi. Qızılgülün tikanları

sürücünün sir-sifәtini cızıq-cızıq elәmişdi. Nәhayәt, sürücü

özünә gәlib siqaret yandırdı vә әllәri әsә-әsә mühәrriki işә

saldı. Sonralar bu hadisәni tez-tez xatırlayırdım. Onda atam

38 hamımızı ölümdәn qurtardı.
– Amma bu hadisә onu xarakterizә etmir, – Mendel dedi. –

Sadәcә, atanızın özünüqoruma instinkti işә düşüb.

– Bәs başqalarının özünüqoruma instinkti niyә işә düş-

mәdi? Qatarın yaxınlaşdığını başqaları da görmüşdü. Amma

onlar fikirlәşirdilәr ki, sürücü hәr şeyi görür, hay-küy salmağa

utanırdılar. Bu hadisә atamın iradәli, möhkәm xarakterli adam

olduğunu subut etmirsә… sizә başqa hadisә danışa bilәrәm.