Page 26 - Danilenko
P. 26
Vladimir Danilenko

– Bir az böyükdür, – anam әliylә yoxlayıb bildirdi, – amma

eybi yoxdur, payıza kimi ayaqların böyüyәcәk. Yaxşı, gedәk,

hәlә çox şey almalıyıq.

Anam ayaqqabıları çantasına qoydu vә әlimdәn tutub,

bazarın çıxışına sarı yönәldi. Bu cür gözәl ayaqqabılarım

olduğuna görә sevincimdәn yerә-göyә sığmırdım. Biz tramvay

xәttini keçdik, arxaya boylananda tәәccübdәn yerimdә donub-

qaldım. Әlimi anamın әlindәn çәkdim. Gördüm ki, qәşәng

söyüd ağacının altında bir oğlanla bir qız öpüşürlәr. Oğlan

onun dodaqlarından, gözlәrindәn öpürdü, qarasaçlı, uzunboylu

qız isә ağlayırdı. Bu mehribanlıq, sevgi vә isti münasibәtdәn

o qәdәr tәsirlәnmişdim ki, harada olduğumu belә unutmuş-

dum. Oğlanın saçı dibindәn qırxılmışdı, özü dә qara, isti

köynәk geymişdi. Bir az aralıda başqa oğlanlar da gördüm,

hamısının saçı qırxılmışdı, әllәrindә yol çantası tutmuşdular.

Musiqi çalınır, qadınlar ağlayır, hәrbçilәr bir az aralıda siqaret

çәkirdilәr. Anam әlimdәn tutub çәkdi, mәn isә hey arxaya

boylanır, bir-birindәn aralana bilmәyәn oğlanla qıza baxırdım.

İlk dәfәydi ki, mәnim uşaq qәlbimdә paxıllıq hissi baş

qaldırmışdı – söyüdün altında oğlanla vidalaşan qarasaçlı qıza

qibtә edirdim. İmkanım olsaydı, qayğısız uşaqlığımı gәnc

qadın hәyatına dәyişdirәrdim. O vaxtlar nә baş verdiyini özüm

dә bilmirdim, amma onda ilk dәfә hiss etmişdim ki, böyümәk,

yetkin qadın olmaq istәyirәm.

Alla susub, әtrafı dinlәmәyә başladı. Servantın üstündәki

saatın yorğun çıqqıltısı eşidilirdi. Ona elә gәldi ki, artıq gecdir,

Aleksandr Mendeli yuxu tutub. Amma Mendel birdәn-birә

yerindә qurcuxub soruşdu:

26 – Ata-ananız sәrt adamlar idi?
– Valideynlәrim köhnә sovet ailә әnәnәsinә sadiq adamlar

idi. Mәni hәr şeylә tәmin etmәyә çalışırdılar. Yemәk, pal-paltar

sarıdan korluq çәkmirdim, oyuncaqlarım vә uşaq kitablarım

da vardı. Amma, tәbii ki, cah-calal içindә yaşamırdım. Hamı

necә, mәn dә elә! Başqa ukraynalılardan heç nәylә seçilmirdik.

Valideynlәrim tәhsilimә ciddi fikir verirdilәr. Hәr hәftәnin so-

nunda gündәliyimi anama göstәrirdim, o, qiymәtlәrimә baxır,
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31