Page 196 - Danilenko
P. 196
Vladimir Danilenko
verir. Әgәr Kseniya Boyçuk – Sobanskayadırsa, Qrubiç bәzi
tәfәrrüatlara aydınlıq gәtirmәlidir. Görәsәn o, adını vә soyadını
necә dәyişib? Ola bilsin, “Boyçuk” әrinin soyadıdır. Öz adını
isә dәyişdirib. “Otuzuncu illәrdә polyakları tәqib edirdilәr, –
Qrubiç düşündü. – Onları kütlәvi şәkildә Sibirә köçürürdülәr.
Belә çıxır ki, Kseyniya Boyçuk – Ursula-Lüsi-Karolina Rje-
vusskaya-Sobanskaya-Çirkoviç-Lakruanın nәslindәndir, daha
doğrusu, onun “günahının meyvәsi”dir. Elә isә, mәşhur qohu-
munun hansısa cizgilәri ona keçmәliydi. Bәlkә, bu, tempera-
mentdir? Hә, hә, temperament! Ötәn cümә Karolina Boyçuk
kinoteatrda gördüklәrindәn yana-yana danışırdı.
– İnsanları gündüz seanslarından çıxarır, soyadlarını, xi-
dmәti telefonlarını yazırlar. Belә şey olar?
Onun hirsdәn zәncir gәmirdiyini görәn Qrubiç istәr-
istәmәz fikirlәşdi ki, bütün bunlar otuz il әvvәl baş versәydi,
qadın dünyanı bir-birinә vurardı.
Cümә axşamı Aleksey Qurbiç vәkil Postyukla görüşdü,
onun nәsil şәcәrәsindә aşkarladığı yüzbaşının adını dedi.
Әlavә olaraq, mәlumat verdi ki, hәmin yüzbaşı on yeddinci
әsrdә tatarların yürüşü zamanı öldürülüb. Vәkil vәd etdiyi
qonorarı ödәyib, kağızları götürdü.
Qrubiç hiss edirdi ki, hәr şey mәhz bu gün baş verәcәk.
“Bu, olacaqsa, mәhz bu gün olacaq”, – fikirlәşirdi. O, bir şüşә
Krım şәrabı, şokolad, cevizli tort aldı vә Kseniya Boyçuku
şam yemәyinә dәvәt etdi.
– Mәnimlә şam yemәyi yeyәrsiniz? – o, әlindәkilәri stolun
üstünә qoydu.
– Nәyi bayram edirsiniz?
– Bir geneoloji araşdırmanı başa çatdırıb, qonorar almı-
196 şam.
Qadın onun sәsindә tanış notlar hiss etdi – adәtәn, әks
cinsin könlünü әlә almağa, başını piylәmәyә çalışan kişilәr bu
sәslә danışırlar.
– Hә, bu, ciddi mәsәlәdir! – qadın işvәylә cavab verdi. –
Elә isә, mәn yemәk hazırlayaram.
Aleksey Qrubiç bayram kostyumunu geydi, qalstuk bağ-
ladı, “Krasnaya Moskva” odekolonunu çıxarıb әtirlәndi.
verir. Әgәr Kseniya Boyçuk – Sobanskayadırsa, Qrubiç bәzi
tәfәrrüatlara aydınlıq gәtirmәlidir. Görәsәn o, adını vә soyadını
necә dәyişib? Ola bilsin, “Boyçuk” әrinin soyadıdır. Öz adını
isә dәyişdirib. “Otuzuncu illәrdә polyakları tәqib edirdilәr, –
Qrubiç düşündü. – Onları kütlәvi şәkildә Sibirә köçürürdülәr.
Belә çıxır ki, Kseyniya Boyçuk – Ursula-Lüsi-Karolina Rje-
vusskaya-Sobanskaya-Çirkoviç-Lakruanın nәslindәndir, daha
doğrusu, onun “günahının meyvәsi”dir. Elә isә, mәşhur qohu-
munun hansısa cizgilәri ona keçmәliydi. Bәlkә, bu, tempera-
mentdir? Hә, hә, temperament! Ötәn cümә Karolina Boyçuk
kinoteatrda gördüklәrindәn yana-yana danışırdı.
– İnsanları gündüz seanslarından çıxarır, soyadlarını, xi-
dmәti telefonlarını yazırlar. Belә şey olar?
Onun hirsdәn zәncir gәmirdiyini görәn Qrubiç istәr-
istәmәz fikirlәşdi ki, bütün bunlar otuz il әvvәl baş versәydi,
qadın dünyanı bir-birinә vurardı.
Cümә axşamı Aleksey Qurbiç vәkil Postyukla görüşdü,
onun nәsil şәcәrәsindә aşkarladığı yüzbaşının adını dedi.
Әlavә olaraq, mәlumat verdi ki, hәmin yüzbaşı on yeddinci
әsrdә tatarların yürüşü zamanı öldürülüb. Vәkil vәd etdiyi
qonorarı ödәyib, kağızları götürdü.
Qrubiç hiss edirdi ki, hәr şey mәhz bu gün baş verәcәk.
“Bu, olacaqsa, mәhz bu gün olacaq”, – fikirlәşirdi. O, bir şüşә
Krım şәrabı, şokolad, cevizli tort aldı vә Kseniya Boyçuku
şam yemәyinә dәvәt etdi.
– Mәnimlә şam yemәyi yeyәrsiniz? – o, әlindәkilәri stolun
üstünә qoydu.
– Nәyi bayram edirsiniz?
– Bir geneoloji araşdırmanı başa çatdırıb, qonorar almı-
196 şam.
Qadın onun sәsindә tanış notlar hiss etdi – adәtәn, әks
cinsin könlünü әlә almağa, başını piylәmәyә çalışan kişilәr bu
sәslә danışırlar.
– Hә, bu, ciddi mәsәlәdir! – qadın işvәylә cavab verdi. –
Elә isә, mәn yemәk hazırlayaram.
Aleksey Qrubiç bayram kostyumunu geydi, qalstuk bağ-
ladı, “Krasnaya Moskva” odekolonunu çıxarıb әtirlәndi.
