Page 193 - Danilenko
P. 193
rub çağının işığında
dinlәdi. Kitabı әlinә götürmәk istәyәndә, rәfdәn yerә nәsә 193
düşdü. Әyilib, üzәrindә hüsn-xәtlә “Karolina Sobanska”
yazılmış etimadnamәni qaldırdı.
Әtrafa sakitlik çökmüşdü. Yalnız arabir trolleybusun
sәsindәn pәncәrәlәr titrәyirdi. Qazı yandırıb, çay qoydu; acı
çay içә-içә әlindәki kitabı vәrәqlәmәyә başladı. Bilirdi ki,
Ukraynanın nüfuzlu, tanınmış Rjevusskilәr nәslindәn olan
Sobanskaya, Barbara Radzvill kimi, Polşanın mәşhur gözәl-
lәrindәn imiş. Sobanskayanın bacısı Evelina, Onore de Bal-
zakın sevgilisi olub.
“Maraqlıdır… – o fikirlәşdi. – Ola bilsin, onun uzaq qo-
humudur”.
Ev sahibәsi gәlәndә Aleksey Qubiç Ukrayna zadәgan-
larının hәyatı haqqında xronikanı oxuyurdu. Qadın açarla
qapını açıb, qonaq otağına, oradan da mәtbәxә keçdi. Tәx-
minәn bir saatdan sonra qadın onu şam yemәyinә dәvәt elәdi.
Qrubiç ilk dәfәydi ki, qadının davranışına, oturuşuna-duruşuna
fikir verirdi. Kseniya Boyçuk ukrain dilindә danışır, tez-tez
köhnә ibarәlәrdәn istifadә edirdi. Sanki ömürboyu Olqa
Kobılyanskayanın1 dövründә yaşamışdı.
Postyukun nәsil şәcәrәsindә әsilzadә izlәri axtaran Qubiçin
sәylәri heç bir nәticә vermirdi
Bir dәfә Aleksey Qubiç arxiv binasından çıxıb, evә doğru
getmәyә başladı. Jitomirin mәrkәzi küçәsindә Kseniya
Boyçuku gördü – o, polyak katolik kilsәsinә doğru gedirdi.
“Qәribәdir, – Qrubiç düşündü, – axı o, pravoslavdır…”
Hava şaxtalı idi, qar ayaqları altında xırçıldayırdı. Qrubiç
paltosunun yaxalığını qaldırıb, qadının arxasınca düşdü.
Kilsәdә adam az idi. Kseniya katoliklәr sayağı xaç çevirdi,
Müqәddәs Mariya ikonasının önündә dua elәyәrkәn, yaşlı bir
kişi ona yaxınlaşdı.
– Xoş gördük, Karolina! – kişi polyak dilindә danışırdı.
Qadın sakitcә başını yellәdi. Bir müddәt yerindәn
tәrpәnmәdi – sanki içindәn gәlәn sәslәri dinlәyirdi. Yenidәn
xaç çevirdi vә uzun şalına bürünüb, küçәyә çıxdı…
1Olqa Kobılyanskaya (1863–1942) – ukraynalı yazıçı
dinlәdi. Kitabı әlinә götürmәk istәyәndә, rәfdәn yerә nәsә 193
düşdü. Әyilib, üzәrindә hüsn-xәtlә “Karolina Sobanska”
yazılmış etimadnamәni qaldırdı.
Әtrafa sakitlik çökmüşdü. Yalnız arabir trolleybusun
sәsindәn pәncәrәlәr titrәyirdi. Qazı yandırıb, çay qoydu; acı
çay içә-içә әlindәki kitabı vәrәqlәmәyә başladı. Bilirdi ki,
Ukraynanın nüfuzlu, tanınmış Rjevusskilәr nәslindәn olan
Sobanskaya, Barbara Radzvill kimi, Polşanın mәşhur gözәl-
lәrindәn imiş. Sobanskayanın bacısı Evelina, Onore de Bal-
zakın sevgilisi olub.
“Maraqlıdır… – o fikirlәşdi. – Ola bilsin, onun uzaq qo-
humudur”.
Ev sahibәsi gәlәndә Aleksey Qubiç Ukrayna zadәgan-
larının hәyatı haqqında xronikanı oxuyurdu. Qadın açarla
qapını açıb, qonaq otağına, oradan da mәtbәxә keçdi. Tәx-
minәn bir saatdan sonra qadın onu şam yemәyinә dәvәt elәdi.
Qrubiç ilk dәfәydi ki, qadının davranışına, oturuşuna-duruşuna
fikir verirdi. Kseniya Boyçuk ukrain dilindә danışır, tez-tez
köhnә ibarәlәrdәn istifadә edirdi. Sanki ömürboyu Olqa
Kobılyanskayanın1 dövründә yaşamışdı.
Postyukun nәsil şәcәrәsindә әsilzadә izlәri axtaran Qubiçin
sәylәri heç bir nәticә vermirdi
Bir dәfә Aleksey Qubiç arxiv binasından çıxıb, evә doğru
getmәyә başladı. Jitomirin mәrkәzi küçәsindә Kseniya
Boyçuku gördü – o, polyak katolik kilsәsinә doğru gedirdi.
“Qәribәdir, – Qrubiç düşündü, – axı o, pravoslavdır…”
Hava şaxtalı idi, qar ayaqları altında xırçıldayırdı. Qrubiç
paltosunun yaxalığını qaldırıb, qadının arxasınca düşdü.
Kilsәdә adam az idi. Kseniya katoliklәr sayağı xaç çevirdi,
Müqәddәs Mariya ikonasının önündә dua elәyәrkәn, yaşlı bir
kişi ona yaxınlaşdı.
– Xoş gördük, Karolina! – kişi polyak dilindә danışırdı.
Qadın sakitcә başını yellәdi. Bir müddәt yerindәn
tәrpәnmәdi – sanki içindәn gәlәn sәslәri dinlәyirdi. Yenidәn
xaç çevirdi vә uzun şalına bürünüb, küçәyә çıxdı…
1Olqa Kobılyanskaya (1863–1942) – ukraynalı yazıçı
