Page 190 - Danilenko
P. 190
Vladimir Danilenko
sayıb, üç yüz altmış qrivnanı özünә götürdü, sonra “Edem”ә
girib alma şirәsi içdi vә reklam agentliyinә yollandı.
Pulları sayanda Vladın koppuş әllәri әsirdi.
– Bunlar sәnindir, – Vlad pulların bir hissәsini ayırıb,
Oğlana uzatdı.
Oğlan evә gәlib, anasına beş yüz qrivna verdi, üç yüzünü
isә özünә saxladı. Anası әmәlli-başlı sınıxmışdı. O, tez-tez
gedib vәkillә danışır, evә qayıdıb o baş-bu başa gedir, dinclik
tapmırdı.
Oğlan ilk reklam sövdәlәşmәsindәn qazandığı pulları hәlә
xәrclәyib qurtarmamışdı. Bir dәfә, iş gününün sonunda Vlad
onu öz maşınına dәvәt etdi. Oğlan arxa oturacaqda, tanımadığı
iki kişinin arasında әylәşdi vә qırmızı “Opel” yerindәn götü-
rüldü. Oğlan uşaqkәn Jeleznı Xutorda, babasıgildә keçirdiyi
vaxtları xatırlayır, qonşuların bağında alma oğurlayarkәn
başına gәlәn әhvalatları Viktora danışırdı.
– Yәqin, oğurluğa çoxdan öyrәşmisәn… Konvertdәn üç
yüz altmış qrivnanı götürәndә vicdanın ağrımadı?
Oğlan nәsә mızıldanıb, maşından düşmәk istәdi, amma
yanında oturan kişi böyrünә bәrk bir yumruq ilişdirdi. Oğlan
ufuldayaraq ağlamağa başladı.
Vlad Kozlenko arxası Oğlana oturub, siqar çәkirdi.
– Mәsәlә iki yüz dollarda deyil, – Vlad dedi, – mәsәlә prin-
sipdәdir. Sәn әliәyri çıxdın, mәnsә belә şeylәri bağışlamıram.
Faizlәrdә iki yüz әlli dollar qazandığın halda, mәnim pullarıma
da göz dikmisәn?
Oğlanın qollarını bәrk-bәrk tutmuşdular. Maşın körpünün
üstündә dayandı. Oğlan sağ tәrәfindәki kişini dişlәyib, qapını
190 açmaq istәdi. Amma buna nail olmadı.
– Bu yaramazı suya atın, – Vlad bağırdı, – qoy özünә gәl-
sin!
Onu maşından düşürüb, yerә yıxdılar. Әl-ayağından
yapışıb, mәhәccәrin üstündәn çaya atdılar. Havada kәllәma-
yallaq aşan oğlan zәrblә buz kimi soyuq suya çırpıldı. Sanki
bәdәninә minlәrlә soyuq iynә sancıldı. Oğlan birtәhәr suyun
üzünә qalxıb, sahilә doğru üzmәyә başladı. Elә bu an şap-
sayıb, üç yüz altmış qrivnanı özünә götürdü, sonra “Edem”ә
girib alma şirәsi içdi vә reklam agentliyinә yollandı.
Pulları sayanda Vladın koppuş әllәri әsirdi.
– Bunlar sәnindir, – Vlad pulların bir hissәsini ayırıb,
Oğlana uzatdı.
Oğlan evә gәlib, anasına beş yüz qrivna verdi, üç yüzünü
isә özünә saxladı. Anası әmәlli-başlı sınıxmışdı. O, tez-tez
gedib vәkillә danışır, evә qayıdıb o baş-bu başa gedir, dinclik
tapmırdı.
Oğlan ilk reklam sövdәlәşmәsindәn qazandığı pulları hәlә
xәrclәyib qurtarmamışdı. Bir dәfә, iş gününün sonunda Vlad
onu öz maşınına dәvәt etdi. Oğlan arxa oturacaqda, tanımadığı
iki kişinin arasında әylәşdi vә qırmızı “Opel” yerindәn götü-
rüldü. Oğlan uşaqkәn Jeleznı Xutorda, babasıgildә keçirdiyi
vaxtları xatırlayır, qonşuların bağında alma oğurlayarkәn
başına gәlәn әhvalatları Viktora danışırdı.
– Yәqin, oğurluğa çoxdan öyrәşmisәn… Konvertdәn üç
yüz altmış qrivnanı götürәndә vicdanın ağrımadı?
Oğlan nәsә mızıldanıb, maşından düşmәk istәdi, amma
yanında oturan kişi böyrünә bәrk bir yumruq ilişdirdi. Oğlan
ufuldayaraq ağlamağa başladı.
Vlad Kozlenko arxası Oğlana oturub, siqar çәkirdi.
– Mәsәlә iki yüz dollarda deyil, – Vlad dedi, – mәsәlә prin-
sipdәdir. Sәn әliәyri çıxdın, mәnsә belә şeylәri bağışlamıram.
Faizlәrdә iki yüz әlli dollar qazandığın halda, mәnim pullarıma
da göz dikmisәn?
Oğlanın qollarını bәrk-bәrk tutmuşdular. Maşın körpünün
üstündә dayandı. Oğlan sağ tәrәfindәki kişini dişlәyib, qapını
190 açmaq istәdi. Amma buna nail olmadı.
– Bu yaramazı suya atın, – Vlad bağırdı, – qoy özünә gәl-
sin!
Onu maşından düşürüb, yerә yıxdılar. Әl-ayağından
yapışıb, mәhәccәrin üstündәn çaya atdılar. Havada kәllәma-
yallaq aşan oğlan zәrblә buz kimi soyuq suya çırpıldı. Sanki
bәdәninә minlәrlә soyuq iynә sancıldı. Oğlan birtәhәr suyun
üzünә qalxıb, sahilә doğru üzmәyә başladı. Elә bu an şap-
