Page 126 - Danilenko

Vladimir Danilenko

– Lyubov Denqa, – qız әlimi sıxdı.

– Çox xoşdur, – burnumun ucunda mızıldanıb, onu baş-

dan-ayağa süzdüm.

Qız cins şalvar, qәhvә rәngli gödәkcә geymişdi. Tez-tez

әlini atıb, bel çantasını düzәltmәyә çalışırdı, yәqin, düşünürdü

ki, belә daha cazibәli görünür. Amma mәnә elә gәldi ki, qız

bununla әsәblәrini sakitlәşdirmәk istәyir. Denqa sanki mәni

görmürdü – elә hey atamın sağına-soluna keçir, ona mәnasız

suallar verirdi.

– Sizcә, bütün zamanların әn yaxşı pianoçusu kimdir? –

qız bel çantasını düzәltdi.

– Birmәnalı heç nә demәk olmaz, – atam cavab verdi. –

Hәr şey subyektivdir.

Biz Qorodetski küçәsinә çıxıb, Kreşşatikә doğru irәlilә-

mәyә başladıq.

– Hәr halda, mәnәvi gücün müәyyәn dәrәcәlәri var.

Mәsәlәn, Rixter1 vә Padarevski2. Onların musiqisi müxtәlif cür

sәslәnir, elә deyilmi? – hamar plitәlәrin üzәrindә ayağı sürüşәn

Lyuba qorxub, bәrkdәn qışqırdı. – Qolunuza girmәk olar?

Atam qolunu ona tәrәf uzadıb, dalğın halda mızıldandı:

– Baxır harada, necә…

– Rixterin ifasında Şopenin musiqisi çox әcaib sәslәnir, –

qız ona qısıldı.

Qızın hәyasızlığı, sırtıq hәrәkәtlәri heç xoşuma gәlmәdi.

Mәnә tәsadüfәn küçәdә başına qonmuş, zәhlәtökәn milçәk

kimi baxırdı. Denqa atamın qolundan yapışmışdı, vecinә dә

deyildi ki, mәşğәlәdәn sonra müәllim onun sәrsәmlәmәlәrini

126 dinlәmәyә borclu deyil.
– Yeri gәlmişkәn, Rixterin bütün mәharәti mәhz Şopenin

musiqisini ifa edәrkәn üzә çıxır, – atam dedi. – O, gözlәnilmәz

gedişlәr edir, müәllifә qulaq asmır. Bu, Andrey Joldakın3

1Svyatoslav Rixter (1915–1997) – sovet pianoçusu

2İqnasi Yan Padarevski (1860–1941) – Polşa pianoçusu, bәstәkar vә dirijor

3Andrey Joldak (1962) – ukraynalı teatr rejissoru. Onun tamaşalarında aktyorlar
çılpaq çıxış edir, insan tәbiәtinin bütün yaxşı vә pis tәrәflәrini nümayiş etdirirlәr.