Page 93 - anderson_Макет 1

Macәra

sanki mәnasız, mәqsәdsiz bir vәrdişә çevrilmişdi. Әyninә geyindiyi
bütün paltarları köhnәlsә dә, tәzә paltar almağa pul xәrclәmәk
istәmirdi. Yağışlı günlәrdә mağazada olarkәn bәzәn hesab
dәftәrçәsini qarşısına qoyar, yığdığı pulları әriylә birgә gәlәcәk
xoşbәxt hәyatlarında necә xәrclәyәcәklәri haqqında xәyallara
dalardı.
“Ned hәmişә başqa ölkәlәri gәzmәk istәyirdi. İndi o, istәdiyi
ölkәyә gedә bilәcәk. Evlәnәndәn sonra ikimiz dә işlәyәcәyik,
istәdiyimiz qәdәr pulumuz olacaq. Sonra ikimiz bir yerdә bütün
ölkәlәrә gedәcәyik, bütün ölkәlәri gәzәcәyik”, – o, öz-özünә
düşünürdü.
Belәcә, Elis bu cür xәyallar qura-qura sevgilisinin qayıtmasını
gözlәyirdi. Vaxt isә atını çapmaqda idi, günlәr hәftәlәrә, hәftәlәr
aylara, aylarsa illәrә çevrilirdi. Elisin işlәdiyi mağazanın sahibi
ağsaçlı, nazik bığlı, yaşlı bir kişi idi. Taxma dişlәri olan bu
kişinin söhbәt etmәklә heç arası yox idi. Qışın yağışlı günlәrindә,
Meyn küçәsindә tufanın tüğyan elәdiyi vaxtlarda elә olurdu ki,
saatlarla bircә müştәri dә mağazaya ayaq basmırdı. Bu vaxtlarda
Elis satılacaq malları qaydaya salar, yerini dәyişәr, sonra yenә
tәkrar-tәkrar eyni şeylәri elәyәrdi. O, pәncәrә qarşısında dayanar,
tәrk edilmiş, atılmış, insan yaşamayan evlәrә, küçәlәrә baxar vә
Ned Kari ilә gәzdiyi axşamları xatırlardı. Sonra Ned Karinin
dediyi sözlәr yadına düşәrdi. “İndi biz bir-birimizә daha da sadiq
olmalıyıq, Elis”. Vә bu sözlәr onun qulaqlarında aramsız şәkildә
sәslәnәr, kәsilәr, sonra yenidәn sәslәnәrdi... Onun gözlәri yaşla
dolardı. İş yerindә tәk qaldığı vaxtlarda başını piştaxtaya qoyar
vә için-için ağlardı.
“Ah, Ned, mәn hәlә dә sәni gözlәyirәm”, – deyib ağlaya-
ağlaya pıçıldayar vә hәr dәfә Nedin heç vaxt dönmәyәcәyi
qorxusu onun içindә qara bir xәyal kimi baş qaldırardı.
Hәlә yayın isti, uzun günlәri gәlmәmiş, yağışlı gündüzlәri,
qarlı-ayazlı gecәlәri arxada qoyan yaz günlәrindә Vaynzburqa
valehedici bir gözәllik çökmüşdü. Vaynzburq geniş düzlәrin tәn
ortasında yerlәşirdi. O düzlәrdә böyük әkin sahәlәri, o әkin sahә -
lә rindәn bir az uzaqlarda isә yamyaşıl meşәlәr uzanırdı. Meşә -
lәrin qıraq-bucağında çoxlu kimsәsiz guşәlәr, balaca monas tır lar,

93