Page 91 - anderson_Макет 1
P. 91

Macәra
             Ned Kari sevdiyi qızın bu qәtiyyәtindәn, bu sәrbәstliyindәn
          çox tәәccüblәnmişdi. Elisin bu sözlәri ona çox tәsir etmişdi.
             İndiyә qәdәr o, Elisi ancaq sevgilisi kimi qәbul edirdi, indi
          isә Ned Elisi qorumaq, onun qayğısına qalmaq istәyirdi.
             – Әzizim, sәn nә danışdığını bilmirsәn, – o demişdi, – axı
          sәn özün dә yaxşı başa düşürsәn ki, mәn heç vaxt sәni belә şey
          elәmәyә qoymaram. Orda bir iş tapıb, bir az pul qazanandan
          sonra qayıdacam. Sәnsә hәlәlik burda qalmalısan. İnan mәnә,
          bu, ikimiz üçün dә әn yaxşısı olacaq.
             Vaynzburqu tәrk etmәzdәn әvvәl burda keçirdiyi son axşamında
          Ned Kari son dәfә Elislә görüşdü. Onlar bir saata yaxın bütün
          küçәlәri gәzib-dolaşdılar, sonra isә Vesley Moyerin mağazasından
          götürdüklәri faytonla kәnd yolları boyunca gәzmәyә davam
          elәdilәr. Buludsuz, apaçıq sәmada dopdolu bir ay yollara işıq
          saçırdı vә bu ay işığında indi onlardan heç biri bir kәlmә dә söz
          deyә bilmirdi. Gәnc oğlanın kәdәri onun bütün cәsarәtini әlindәn
          almışdı. O, Elislә necә davranmalı olduğunu da unutmuşdu.
             Onlar Vayn çayının aşağılarına qәdәr uzanan uzun, yamyaşıl
          bir çәmәnliyin yanında faytondan düşdülәr vә әl-әlә tutub sevgili
          kimi gәzmәyә başladılar. Gecәyarısı şәhәrә qayıdanda ikisinin
          dә kefi kök idi. Onlara elә gәlirdi ki, bu gecә baş verәnlәrin
          möcüzәli gözәlliyini heç nә korlaya bilmәz.
             – İndi biz bir-birimizә daha da sadiq olmalıyıq, Elis. Nә olur-
          sa-olsun, sevgimizә xәyanәt etmәmәliyik, – Ned Kari bu sözlәri
          Elisin evi önündә axırıncı görüşlәrindәn sonra onu burada qoyub
          gedәndә söylәdi.
             Klivlenddә gәnc jurnalistin işlәri o qәdәr dә yaxşı getmәdi
          vә o, qәrbә – Çikaqoya üz tutdu. Çikaqoda tәk olduğu vaxtlarda,
          demәk olar ki, hәr gün Elisә mәktub yazırdı. Sonra tezliklә şәhәr
          hәyatına qapıldı, özünә tәzә dostlar tapdı, getdikcә yeni hәyatında
          yeni maraqlar onu daha çox cәlb etmәyә başladı. Çikaqoda onun
          qaldığı evdә bir neçә başqa qadın da yaşayırdı. O qadınlardan
          biri Nedin xoşuna gәlirdi vә Ned artıq  Vaynzburqdakı Elisi
          unutmuşdu. Hәmin ilin axırında Ned daha mәktub yazmağı da
          dayandırmışdı vә yalnız bircә dәfә, tәk qaldığı günlәrin birindә
          şәhәr parklarında gәzişdiyi vaxt ay işığının eynәn o gecәdәki

                                                                  91
   86   87   88   89   90   91   92   93   94   95   96