Page 89 - anderson_Макет 1

Xәyalpәrәst

– Bir müddәt çәtin olacaq, etiraf edirәm. Bunu danmaq
olmaz. Hamımız әziyyәt çәkәcәyik. Çoxlarının piyi әriyәcәk.
Amma biz mәhv olmayacağıq. Buna әminәm.
Tom Kinq mehribancasına güldü vә ardınca Edvard Kinqin
әsәbi, cingiltili qәhqәhәsi evdә әks-sәda verdi. Co Vellinq fikrini
sona çatdırmağa tәlәsdi.
– Görürsünüzmü, biz yeni tәrәvәzlәr, yeni meyvәlәr yetişdirmәk
mәcburiyyәtindә qalacağıq. Tez bir vaxtda itirdiklәrimizi geri
qaytaracağıq. Diqqәtli olun ha, mәn demirәm ki, tәzә mәhsullar
әvvәlkilәrin eynisi olacaq. Onlar eyni olmayacaq. Bәlkә, daha
yaxşı olacaq. Bәlkә dә, yox. Maraqlıdır, hә? Bu haqda fikirlәşmәyә
dәyәr. Görürәm ki, ağlınıza batdı. Düz demirәm? Hә?
Otaqda sakitlik yarandı vә yenә dә Edvard Kinqin әsәbi
gülüşü eşidildi.
– Kaş Sarah da burda olaydı, – Co Vellinq uca sәslә dedi. –
Gәlin gedәk sizә. İstәyirәm bunu Saraha da deyim.
Otaqda ayaqları döşәmәyә sürtülәn stulların sәsi eşidildi.
Corc Villard hәmin vaxt öz otağına qayıtdı. Pәncәrәdәn boylanıb
Co Vellinqlә Kinqlәrin yan-yana getdiklәrini gördü. Tom Kinq
bu cılız adamın yerişinә çatmaq üçün addımlarını çox iri atmağa
mәcbur olurdu. Tom yeriyәrkәn o tәrәfә, bu tәrәfә әyilir, maraq
vә heyrәt içindә Coya qulaq asırdı. Co isә söhbәtinә bayaqkı
hәyәcanla davam edirdi:
– Mәsәlәn, elә bu südlәyәn otunu götürәk. Bu otdan gör
nәlәr çıxarmaq olar?! Düzdür, inanmaq bir az çәtindir. Amma
istәyirәm fikirlәşәsiniz bu haqda. İkiniz dә mütlәq fikirlәşin,
götür-qoy elәyin. Tәzә bir tәrәvәz dünyası yaratmaq olar. Maraqlıdı,
elә de yil mi? Bu bir ideyadı. Hәlә gözlәyin görәk, Sarah nә
deyәcәk. Bilirәm, onun da ağlına batacaq. Ona maraqlı gәlәcәk.
Sarah hәmişә bu cür yeni ideyalara maraq göstәrib. Ola bilmәz
ki, indi bu ideyamı başa düşmәsin, düz demirәm? Ola bilmәz.
Siz özünüz dә bunu bilirsiz.

89