Page 79 - anderson_Макет 1

Möminlik

vaxtlarda Cessinin parıldayan gözlәri heç nәyә baxmır, heç nәyi
görmürdü. Sanki onunla bütün insanlar arasına gizli bir pәrdә
çәkilirdi.
– Gәl, sәninlә işim var, – oğlanı apararkәn o, qısaca belә
izahat verdi vә başını qaldıraraq sәmaya baxdı. – Bu gün çox
vacib işimiz var. İstәyirsәn, fındıq torbasını da özünlә götür.
Onsuz da, meşәyә gedәcәyik.
Cessi vә Deyvid ağ atın qoşulduğu köhnә bir faytonla Bentli
fermasından çıxdılar. Uzun müddәt sükut içindә getdikdәn sonra
qoyun sürüsü otlayan sahәnin kәnarında dayandılar. Qoyunların
arasında vaxtından әvvәl doğulan bir quzu var idi. Deyvidlә
babası faytondan düşüb quzunu tutdular. Ayaqlarını bağladılar.
Quzu yumaq kimi bükülüb balaca bir topa oxşadı. Tәkrar faytona
minәndә Cessi icazә verdi ki, Deyvid quzunu öz qucağında tut-
sun.
– Bu quzunu dünәn görmüşdüm. Görәn kimi yadıma düşdü
ki, çoxdan bәri elәmәk istәdiyim bir iş var, – deyә Cessi tәrәddüd
vә şübhә dolu baxışlarını oğlanın üzündәn çәkib uzaqlara zillәdi.
Mәhsuldar vә uğurlu ilin gәtirdiyi sevincdәn sonra Cessinin
ürәyi başqa duyğularla döyünmәyә başlamışdı. İçindәki ibadәt
hisslәri tәzәdәn alovlanmışdı. O, yenә dә әvvәlki kimi gecәlәr
Tanrını düşünәrәk tәnha gәzintilәrә çıxır vә köhnә zamanları
xatırlayırdı. Ulduzların altında, yaş otun üstündә diz çökür vә
duaya başlayırdı. İndi onun beyninә tәzә fikir yerlәşmişdi ki,
İncildә tәsvir edilәn adamlar kimi, o da Tanrı yolunda qurban
vermәlidir.
– Mәnә bu qәdәr var-dövlәt verilib. Üstәlik, Tanrı Deyvidi
dә göndәrib, – öz-özünә pıçıldayırdı. – Mәn gәrәk bunu daha
әvvәl elәyәrdim.
Cessi tәәssüflәnirdi ki, daha әvvәllәr – qızı Luiz doğul ma -
mış dan qabaq nәyә görә onun ağlına bu fikir gәlmәyib. İndi
inanırdı ki, meşәnin tәnha bir yerindә ocaq qalayıb, Tanrı yolunda
o quzunu qurban kәsәrsә, bu dәfә Tanrı öz varlığını göstәrәrәk
ona çoxdan gözlәdiyi vәhyi nazil edәcәk.
Bu haqda düşünәrkәn Deyvidi dә xatırlayırdı. Onun xudbinliyi
bir anlıq keçib-gedirdi.

79