Page 73 - anderson_Макет 1
P. 73

Möminlik

          yanında daha da balaca idi. Onlar Mәrkәzi Amerikanın әksәr
          gәnc qızları kimi yaşayırdılar. Hәmin vaxtlarda gәnc qızlar
          Şәrqdәki kolleclәrdә oxumaq üçün şәhәri tәrk edib başqa yerlәrә
          getmirdilәr. İctimai siniflәrlә bağlı tәsәvvürlәr onda hәlә tәzә-
          tәzә meydana çıxırdı. Fәhlә qızı ilә tacir, yaxud fermer qızı
          ictimai mövqe cәhәtdәn eyni yeri tuturdular. İşә ehtiyacı olmayacaq
          dәrәcәdә varlı tәbәqә yox idi. “Gözәl” vә “gözәl olmayan” qız
          anlayışı yenә dә mövcud idi. Әgәr qız gözәl idisә, onun bazar
          günlәri, yaxud da çәrşәnbә günü axşamlar öz evindә görüşdüyü
          adaxlısı olurdu. Bәzәn adaxlısı onu rәqsә, yaxud da kilsә
          mәrasiminә aparırdı. Digәr vaxtlarda isә evdә, qonaq otağında
          görüşürdülәr. Heç kәs sevgililәrin işinә müdaxilә etmirdi. Onlar
          bağlı qapılar arxasında söhbәt edir, uzun saatları birgә keçirirdilәr.
          Bәzәn fәnәrin işığı azaldılardı vә gәnc qızla oğlan qucaqlaşardılar.
          Onların yanaqları od tutub yanardı, saçları dağılardı. Әgәr bu
          hisslәr bir-iki il әrzindә ölmәzdisә, onda evlәnәrdilәr.
             Vaynzburqda keçirdiyi ilk qış axşamlarının birindә Luizin
          yeknәsәq hәyatında kiçik bir hadisә oldu vә bu hadisә Con Hardi
          ilә onun arasındakı divarı yıxmaq üçün Luizә güc verdi.
             Çәrşәnbә günü idi. Albert Hardi axşam yemәyindәn dәrhal
          sonra papağını götürüb hәmişәki kimi evdәn çıxdı. Luizin
          otağındakı sobanı qalayarkәn Con yöndәmsiz şәkildә:
             – Sәn hәr gün belә çox dәrs oxuyursan, hә? – deyә qızı
          tәәccüblәndirdi vә Luiz cavab verәnә qәdәr otağı tәrk etdi.
             Luiz onun evdәn çıxdığını eşidirdi vә dәli bir istәk onu
          Conun ardınca qaçmağa vadar edirdi. O, pәncәrәni açıb asta
          sәslә Conu çağırdı:
             – Con, әzizim, getmә, qayıt gәl.
             Gecә ulduzlu idi. Qız qaranlıqda nәsә görә bilmirdi. Amma
          pәncәrәyә söykәnib gözlәyәrkәn ona elә gәldi ki, kimsә oğrun-
          oğrun ağacların arasından keçir. Luiz qorxdu vә tez pәncәrәni
          bağladı. O, düz bir saat hәyәcandan titrәyә-titrәyә otağında var-
          gәl elәdi. Amma daha dözә bilmәdiyini hiss edib, dәhlizә çıxdı,
          pillәkәnlә aşağı düşdü vә qonaq otağına açılan hücrәyә bәnzәr
          kiçik otağa gәldi.
             Luiz düşünürdü ki, neçә hәftәdәn bәri fikrindә olan o cәsarәtli
          addımı atmağın әsl vaxtıdır. Ona elә gәlirdi ki, Con bağçada,

                                                                  73
   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78