Page 68 - anderson_Макет 1
P. 68
Şervud Anderson
Cessi oğlanın çiyinlәrindәn möhkәmcә tutub, onu kötüyün
üstünә çıxartdı. Sonra ağacların arasında açıq bir yerә gәldi vә
dizi üstә çökәrәk uca sәslә dua etmәyә başladı.
Deyvidin ürәyini әvvәllәr heç vaxt duymadığı dәhşәtli bir
qorxu hissi bürüdü. O, aşağı әyilib, bir az irәlidә yerә çökәn qoca
kişiyә baxdı vә dizlәri әsmәyә başladı. Ona elә gәlirdi ki yanındakı
babası yox, hәr an onu incidә bilәcәk başqa – qorxulu, qәddar vә
tәhlükәli adamdır. Deyvid qәfildәn ağlamağa başladı. Әlini uzadıb
yerdәn götürdüyü balaca çubuğu barmaqları arasında bәrk-bәrk
sıxdı. İndi tamam başqa dünyada olan Cessi qәfildәn ayağa
qalxıb oğlana tәrәf gәlәndә Deyvidin qorxusu daha da artdı vә
bütün bәdәnini әsmәcә tutdu. Meşәnin hәr tәrәfinә çökәn qatı
sükut qoca kişinin sәrt vә israrlı sәsi ilә pozuldu. Cessi oğlanın
çiyinlәrindәn tutaraq üzünü göyә sarı çevirib qışqırdı. Onun
sifәtinin sol tәrәfi vә oğlanın çiynindәn tutan sol әli qıc olmuşdu.
– İlahi, mәnә bir işarә göndәr, – tәnha sükutda qocanın sәsi
әks-sәda verdi, – mәn burdayam. Burda Davudla birgә sәni
gözlәyirәm. Göylәrdәn yerә en vә mәnә öz varlığını göstәr. İlahi,
mәnә öz varlığını göstәr.
Deyvid qorxu dolu bağırtı ilә onu saxlayan әllәrdәn qurtulub
meşәnin içi ilә qaçmağa başladı. O inana bilmirdi ki, üzünü göyә
tutub uca sәslә qışqıran adam onun babasıdır. Bu adam onun
babasına qәtiyyәn bәnzәmirdi. Ona elә gәlirdi ki, hansısa möcüzә
sayәsindә mehriban babası qorxulu bir adama çevrilib. Deyvid
dayanmadan üzü enişә qaçır vә qaça-qaça hıçqıraraq ağlayırdı.
O, yamacın aşağısında yıxıldı, başı ağacın kötüyünә dәyib әzilsә
dә, ayağa qalxdı vә qaçmağa davam etdi. Amma zәrbәnin tәsirinә
çox davam gәtirә bilmәdi vә tәzәdәn yerә sәrildi. Uşaq bir dә
onda ayıldı ki, babası artıq onu faytona gәtirib. Gözünü açıb
babasının sakit-sakit onun başını sığalladığını görәndә bayaqkı
qorxu onu tәrk etdi.
– Baba, apar mәni burdan. Orda, meşәdә qorxulu adam var. –
Deyvid qanamış başını babasının çiyninә söykәyib qәtiyyәtlә
dedi.
Cessi isә gözlәrini ağacların başına zillәyib astaca:
– İlahi, axı mәn neylәmişәm ki, sәsimi eşitmirsәn, dualarımı
68