Page 61 - anderson_Макет 1
P. 61

Möminlik

          bilmәdiyi üçün bütün dünyanın bomboş olduğunu, hәr kәsin onu
          tәk qoyub getdiyini düşünmüşdü. Deyvid yerdәki palçığın
          yumşaqlığını barmaqları ilә hiss edirdi. Xoşbәxtlikdәn, bu vaxt
          evinә qayıdan bir fermer uşağın ağladığını eşitmiş vә onu evlәrinә
          aparmışdı. Deyvid o qәdәr yorğun vә hәyәcanlı idi ki, nә baş
          verdiyinin artıq fәrqindә deyildi.
             Uşağın atası isә oğlunun itdiyindәn tәsadüfәn xәbәr tutmuşdu.
          Oğlunu Bentli fermasından gәtirәn adamla küçәdә rastlaşmış vә
          Deyvidin qayıtdığını bilmişdi.  Amma onun evdә olmadığını
          görәndәn sonra nә baş verdiyini anlamış vә bir neçә kәndli ilә
          oğlunu axtarmağa başlamışdı. Deyvidin qaçırılması xәbәri tezliklә
          bütün  Vaynzburqa yayılmışdı. O, evә gәtirilәndә evin işıqları
          yanmırdı. İçәri girәn kimi Luiz onu bәrk-bәrk necә qucaqlamışdısa,
          uşağa elә gәlmişdi ki, anası başqa adama çevrilib. O, inana
          bilmirdi ki, belә gözәl bir an yaşayır. Luiz Hardi Deyvidin uşaq
          bәdәnini öz әli ilә sabunlayaraq onu çimizdirmiş, sonra oğlu
          üçün dadlı bir yemәk bişirmişdi. O, Deyvidi yatırmaq
          istәmәdiyindәn gecә paltarlarını geyindirәndәn sonra işıqları
          söndürmüş, stulda oturaraq oğlunu saatlarla qucağında saxlamışdı.
          Bu vaxt әrzindә o, asta sәslә danışmağa davam etmişdi. Deyvid
          başa düşә bilmirdi ki, anası niyә belә dәyişib. Anasının narazı
          sifәti Deyvidin indiyәdәk gördüyü әn gözәl, әn hüzurlu simaya
          dönmüşdü. Uşağı ağlamaq tutduqca Luiz onu daha möhkәm
          qucaqlayır vә danışmağa davam edirdi. Onun sәsi әri ilә dalaşarkәn
          olduğu kimi sәrt vә cingiltili deyildi. Әksinә, bu sәs ağaclara
          yağan yağış kimi hәzin idi. Deyvidi axtaranlar onun tapılmadığını
          demәk üçün evә gәlәndә Luiz Deyvidin evdә olduğunu bildirmәmiş
          vә onlar gedәnә qәdәr oğlunu gizlәtmişdi. Oğlana elә gәlmişdi
          ki, bu, onu әylәndirmәk üçün anası ilә hәmin adamların oynadığı
          oyundur. İndi Deyvid düşünürdü ki, bir az әvvәl azdığı zaman
          keçirdiyi qorxular tamam boş şey imiş. Әgәr sonunda anası yenә
          bu cür mehriban vә xoşrәftar qadın olacaqdısa, Deyvid gündә
          min dәfә bu cür azmağa, min dәfә bu qorxuları keçirmәyә hazır
          idi.


                                                                  61
   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66