Page 40 - anderson_Макет 1

Şervud Anderson

gözlәyirmiş. Parsival qabaq qapıdan içәri girib özünә stul tapandan
sonra siqarını yandırıb ayağını ayağı üstә aşıraraq söhbәtә
başlamışdı.
O, Corca nәyisә başa salmağa, ona mәslәhәt vermәyә çalışsa
da, fikrini tam ifadә edә bilmirdi.
– Әgәr gözünü açıb diqqәtlә baxsan, görәcәksәn ki, hәkim
olsam da, mәnim çox az xәstәm var, – deyirdi. – Bu, tәsadüfi
deyil, sәbәbi var. Amma sәbәb o deyil ki, mәn öz sahәmi burdakı
hәkimlәrdәn zәif bilirәm. Xәstәmin olmasını mәn özüm istәmirәm.
Bilirsәn niyә? Hә, bunun niyәsi bir az dәrin mәsәlәdir. Bu,
mәnim xarakterimlә bağlıdır. Әgәr fikir vermisәnsә, xarakterim
çox dәyişkәndir. Bunları sәnә niyә danışıram, bilmirәm. Heç nә
demәsәm, sәnin gözündә daha hörmәtli olaram. Amma, düzünә
qalsa, istәyirәm ki, mәnә heyran olasan. Bilmirәm niyә. Elә buna
görә dә sәninlә söhbәt edirәm. Bu dediklәrim sәnә qәribә gәlir,
elәmi?
Bәzәn hәkim özü haqqında uzun-uzadı әhvalatlar danışardı.
Bu әhvalatlar oğlana çox mәnalı vә gerçәk görünәrdi. Corc bu
kök, pinti kişiyә heyran olmağa başlamışdı vә hәr axşam Vill
Henderson gedәndәn sonra sәbirsizliklә hәkimin yolunu gözlәyirdi.
Hәkim Parsival beş il idi ki, Vaynzburqda yaşayırdı. O,
Çikaqodan gәlmişdi. Vaynzburqa çatanda kefli idi vә necә
olmuşdusa, çatar-çatmaz stansiyanın yükdaşıyanı Albert Lonqvörslә
möhkәm dalaşmışdı. Dava bir çantanın üstündә düşmüşdü vә
axırda hәkimi qәsәbәdәki hәbsxanaya salmışdılar. Hәbsdәn sonra
Meyn küçәsinin aşağısında yerlәşәn ayaqqabı tәmiri dükanının
üst mәrtәbәsindә bir otaq kirayәlәmişdi. Qapının üstünә dә
hәkimliyi ilә bağlı reklam kağızı yapışdırmışdı. Hәkimin xәstәlәri
pul vermәk iqtidarında olmayan kasıb adamlar idilәr. Amma
kәnardan elә görünürdü ki, sanki hәkimin öz ehtiyaclarına yetәcәk
qәdәr pulu var. O, axşamlar hәddәn artıq çirkli olan otağında
yatır vә yemәyini hәmişә dәmiryol stansiyası ilә üzbәüzdә yerlә -
şәn balaca, taxta binadakı Biff Karterә aid qәlyanaltıxanada ye -
yir di. Yayda bu otaq milçәklә dolu olurdu. Biff Karterin önlüyü
isә döşәmәdәn dә çirkli idi. Amma bunlar Hәkim Parsivalın ve -
ci nә deyildi. O sanki gizlәnә-gizlәnә qәlyanaltıxanaya tәrәf gәlir
vә piştaxtanın üstünә iyirmi sent qoyub, gülümsәyәrәk deyir di:

40