Page 37 - anderson_Макет 1
P. 37

Ana

          lan dırmırdı. Hәmişә eyni ssenari tәkrarlanırdı. Hәr şey öpüşlәrlә
          başlayır vә çılğın ehtiraslardan sonra sükutla, peşmançılıqla, göz
          yaşlarıyla sona çatırdı. Elizabet hönkürәndә әli ilә yanındakı
          kişinin üzünü örtür vә hәmişә eyni şeyi düşünürdü. Ona elә
          gәlirdi ki, qarşısındakı bu can-cüssәli vә saqqallı adam balaca
          oğlan uşağına çevrilib vә bilmәk istәyirdi ki, nәyә görә o da özü
          kimi hönkürüb ağlamır.
             Elizabet mehmanxananın gözdәn kәnar bir küncündә yerlәşәn
          otağında fәnәri yandırdı vә onu әlinә götürüb qapının yanındakı
          tualet masasının üstünә qoydu. Ağlına nә gәldisә, dolaba sarı
          getdi vә balaca dördkünc bir qutu götürüb onu da masanın üstünә
          qoydu. Qutunun içindә kosmetika lәvazimatları var idi vә hәmin
          qutu bәzi digәr әşyalarla birgә bir vaxtlar Vaynzburqa gәlәn teatr
          truppasından qalmışdı. Elizabet qәrara gәlmişdi ki, indi mütlәq
          gözәl görünmәlidir. Onun saçı hәlә dә qara idi. Başının әtrafındakı
          hissәdә saçının bir qismi hörülmüş vә buruq-buruq olmuşdu.
          Bir azdan aşağıda baş verәcәk hadisәlәri gözlәri önündә canlandır -
          ma ğa başladı. Tom Villardın qarşısına kabusa bәnzәyәn, әldәn
          düşmüş bir qadın kimi yox, gözlәnilmәz vә heyrәtamiz bir
          görkәmdә çıxacaqdı. Çiynindәn şәlalә kimi axan gur saçları vә
          kirşanlı yanaqları olan bu hündürboylu qadın iri addımlarla aşağı
          düşüb mehmanxana müştәrilәrini heyrәtә gәtirәrәk birbaş Tom
          Villardın otağına gәlәcәkdi. O qadın sakit görünәcәk, amma cәld
          vә qorxulu davranmağı da bacaracaqdı. Balası tәhlükәdә olan
          dişi pәlәng kimi kölgәlәrin içindәn üzә çıxacaq vә әlindә tutduğu
          öldürücü silahla sәssiz-sәssiz, oğrun-oğrun düşmәninin önünә
          keçәcәkdi.
             Elizabet  Villard boğazındakı acı qәhәri udmağa çalışaraq
          masanın üstündәki lampanı üfürüb söndürdü vә halsız-halsız,
          titrәyә-titrәyә qaranlıqda dayandı. Bir az әvvәl hansısa möcüzәnin
          ona bәxş etdiyi güc-qüvvә yoxa çıxdı. Müvazinәtini itirib sәndәlәdi
          vә üstündә oturub günlәrlә Meyn küçәsindәki evlәrin tәnәkә
          damına baxdığı stuldan yapışdı. Bu vaxt dәhlizdәn ayaq sәslәri
          eşidildi vә Corc Villard qapını açıb içәri girdi. Anasının yanında
          oturub danışmağa başladı.


                                                                  37
   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42