Page 29 - anderson_Макет 1
P. 29
Kağız yumruları
qarabuğdayı qız bunların heç birinә fikir vermirdi. Әrlә arvad
getdikdәn sonra hәkim gülümsәyәrәk qıza baxmış vә:
– İndi sәni özümlә kәndi gәzmәyә aparacam, – demişdi.
Onlar bir neçә hәftә, demәk olar ki, hәr gün görüşdülәr. Qızı
hәkimin yanına gәtirәn narahatlıq artıq sovuşmuşdu vә indi o,
özünü çotur almaların şirinliyini kәşf etmiş adam kimi hiss
edirdi. Şәhәrә göndәrilәn iri, yumru vә gözәl görünüşlü almalar
daha onun marağında deyildi.
Onlar payızda evlәndilәr, qarşıdan gәlәn yazda isә qız öldü.
Hәkim bütün qış uzunu kağızlara yazdığı fikirlәri qıza oxudu.
Hәr dәfә oxuyandan sonra isә gülümsәyәrәk kağızları yenә dә
cibinә doldurdu vә kağızlar onun cibindә yumrulanaraq әvvәlki
kimi ba la ca vә bәrk toplara çevrildi.
29
